Kaliber: 7,62 mm

Amunicja: 7,62x54R

Masa własna: 3,9 kg

Długość całkowita: 1232 mm

Długość lufy: 729 mm

Prędkość wylotowa: 865 m/s

Zasilanie: magazynek wewnętrzny na 4 naboje

Karabin opracowany w cesarskiej Rosji przez kapitana Siergieja Iwanowicza Mosina (za opracowanie awansowany na pułkownika).
Prototyp został zaprezentowany w lutym 1890 roku, a po serii testów, w lutym 1891 roku przedstawiono 30 usprawnionych egzemplarzy, (zastosowano liczne bezlicencyjne zapożyczenia z konstrukcji konkurencyjnego karabinu, opracowanego w belgijskiej wytwórni broni prowadzonej przez braci Leona i Emila Nagant - dlatego często jest on nazywany Mosin-Nagant; po wygranej i tak trzeba było zapłacić za opatentowane przez belgów rozwiązania 200 tys. rubli, w tym za konstrukcję systemu zasilania).
Opracowany w licznych wersjach był używany podczas I Wojny Światowej w bardzo dużej liczbie egzemplarzy.
Po rewolucji przyjęty jako podstawowe uzbrojenie radzieckiej Armii Czerwonej. 3 października 1922 roku podjęto decyzję o pozostawieniu w uzbrojeniu wszystkich rodzajów wojsk jedynie modelu tak zwanego karabinu dragońskiego.
Od 1930 roku produkowano już tylko tego rodzaju karabiny.

Zamek ślizgowo-obrotowy, czterotaktowy, ryglowany symetrycznie, umieszczony w grannej komorze zamkowej.
Zamek składał się z następujących elementów:
trzonu z rączką zamkową,
tłoka zaporowego,
bijnika z iglicą i sprężyną uderzeniową,
wyciągu oraz łącznika.
Magazynek stały na 4 naboje, wystający u spodu łoża.
Konstrukcja zamka uniemożliwia oddanie strzału przy niezaryglowanej lufie - niemożliwe jest zwolnienie iglicy mechanizmu uderzeniowego, dopóki trzon zamkowy nie zostanie całkowicie obrócony w prawo, a rygle zamka nie zazębią się z wycięciami ryglowymi w komorze zamkowej. Funkcję nastawnego bezpiecznika spełnia bijnik, znajdujący się w tylnej części zamka.
Zaryglowany karabin zabezpiecza się odciągając bijnik do tyłu i obracając w lewo. W wyniku tej czynności występ bijnika, utrzymującego iglicę w położeniu napiętym, zostaje oparty o lewą ściankę komory zamkowej, dodatkowo uniemożliwiając otwarcie zamka. Dla odbezpieczenia należy bijnik odciągnąć nieco do tyłu, obrócić w prawo i zwolnić.
Celownik ramkowo-schodkowy, muszka trójkątna, pryzmatyczna.
Przy ładowaniu karabinu z pięcionabojowej łódki cztery naboje trafiały do wewnętrznego magazynka, natomiast piąty był wprowadzany bezpośrednio do lufy.