Promocje:

Podpułkownik.: 30 kwietnia 1942 r. ze starszeństwem z 19 marca 1942 r.
Major.: 1 stycznia 1936 r.
Rotmistrz.: 1922 r., ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Porucznik.: 1 lipca 1920 r.
Podporucznik.: czerwiec 1917 r.

Funkcje:

Wstąpił ochotniczo do Legionów Polskich.: 1914 r.
Służba w 1 Pułku Ułanów Legionów.: 1914 - lipiec 1917 r.
Dowódca plutonu w 1 Pułku Ułanów Legionów.: ?? - ??
Uczestnik kursu oficerów taborów w Warszawie.: kwiecień - czerwiec 1917 r.
Wstąpił w szeregi Wojska Polskiego.: listopad 1918 r.
Dowódca plutonu w szwadronie kawalerii 1 Pułku Ułanów Legionów.: ?? - styczeń 1919 r.
Służba w jednostce zapasowej.: styczeń - kwiecień 1919 r.
Dowódca kolumny taborowej 1 Dywizji Piechoty Legionów.: kwiecień 1919 - maj 1922 r.
Dowódca szwadronu w 7 Dywizjonie Taborów (Lwów).: maj 1922 - ??
Uczestnik kursu w Szkole Oficerskiej Taborów we Lwowie.: październik 1922 - maj 1923 r.
Służba w 7 Pułku Strzelców Konnych (Biedrusko).: maj 1926 - marzec 1927 r.
Służba w 8 Pułku Strzelców Konnych (Chełmno).: marzec 1927 - ??
Oficer ewidencyjno-personalny w 8 Pułku Strzelców Konnych.: październik 1927 - lipiec 1928 r.
Dowódca plutonu w 8 Pułku Strzelców Konnych.: lipiec - październik 1928 r.
Uczestnik kursu dla dowódców szwadronów w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.: październik 1928 - czerwiec 1929 r.
Dowódca szwadronu w 6 Pułku Strzelców Konnych (Żółkiew).: czerwiec 1929 - 1934 r.
Instruktor w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.: 1934 - 1936 r.
Zastępca dowódcy 6 Pułku Strzelców Konnych.: 1936 - ??
Zastępca dowódcy Ośrodka Zapasowego Kresowej Brygady Kawalerii.: 1939 r.
Dowódca III Batalionu Tajnej Armii Polskiej (Warszawa-Praga).: ?? - marzec 1940 r.
Dowódca Okręgu Warszawa-Województwo TAP.: marzec 1940 - styczeń 1941 r.
Komendant Okręgu Warszawa Konfederacji Zbrojnej.: styczeń - lipiec 1941 r.
Komendant Okręgu Kielce Konfederacji Zbrojnej.: lipiec 1941 - luty 1942 r. (?)
Komendant Inspektoratu Rejonowego Częstochowa, Okręg Radom-Kielce AK.: luty - 8 września 1942 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Nowy Sącz, Okręg Kraków AK.: marzec 1943 - 27 sierpnia 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Bronisława i Bronisławy z domu Bystrońskiej. W czerwcu 1914 r., ukończył gimnazjum w Piotrkowie, gdzie zdał maturę. Zapisał się na studia w Wyższej Szkole Rolniczej we Lwowie. Po wybuchu I Wojny Światowej wstąpił ochotniczo do Legionów Polskich. Przydzielony do kawalerii.
Odbył kampanię Legionów w 1 Pułku Ułanów Legionów. W tym czasie został awansowany do stopnia wachmistrza. Był dowódcą plutonu.
W okresie od kwietnia do czerwca 1917 r., przebywał na kursie oficerów taborów w Warszawie. Po ukończeniu kursu w czerwcu 1917 otrzymał awans do stopnia podporucznika.
Po kryzysie przysięgowym w lipcu 1917 r., został internowany w Szczypiornie koło Kalisza, skąd przeniesiono go do Łomży. Zwolniony w lipcu 1918 r. Od listopada 1918 r., w stopniu podporucznika służby stałej kawalerii służył w Wojsku Polskim.

Jako dowódca plutonu w szwadronie kawalerii 1 Pułku Ułanów brał udział w obronie Lwowa w grudniu 1918 r. W styczniu 1919 r., chory na zapalenie płuc przebywał na leczeniu szpitalnym. W okresie od stycznia do kwietnia 1919 r., służył w jednostce zapasowej.
Od kwietnia 1919 r., był dowódcą kolumny taborowej 1 DP Legionów. W szeregach 1 DP Legionów brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. 1 lipca 1920 r., otrzymał awans do stopnia porucznika służby stałej kawalerii. W maju 1922 r., został przeniesiony do 7 Dywizjonu Taborów na stanowisko dowódcy szwadronu.
W okresie od października 1922 do maja 1923 r., przebywał na kursie w Szkole Oficerskiej Taborów we Lwowie. W 1922 r., został zweryfikowany przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w stopniu rotmistrza służby stałej ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.

W maju 1926 r., został przeniesiony do 7 Pułku Strzelców Konnych w Biedrusku, a w marcu 1927 r., do 8 Pułku Strzelców Konnych w Chełmnie, gdzie od października 1927 r., pełnił funkcję oficera ewidencyjno-personalnego, natomiast od lipca 1928 r., dowódcy plutonu.
W okresie od września do grudnia 1926 r., przebywał na kursie strzeleckim w Centralnej Szkole Strzeleckiej w Toruniu. Od października 1928 do czerwca 1929 r., przebywał z kolei na kursie dla dowódców szwadronów w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.
W okresie od czerwca 1929 do 1934 r., był dowódcą szwadronu w 6 Pułku Strzelców Konnych w Żółkwi. Od 1934 r., był instruktorem w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.

1 stycznia 1936 r., został awansowany do stopnia majora służby stałej kawalerii. W tym samym roku powrócił do 6 psk. na stanowisko zastępcy dowódcy. W Wojnie Obronnej 1939 r., był zastępcą dowódcy Ośrodka Zapasowego Kresowej Brygady Kawalerii.
Po zakończeniu działań wojennych przebywał w Warszawie. Od października 1939 r., czynny w konspiracji. Do marca 1940 r., był współorganizatorem i dowódcą III Batalionu Warszawa-Praga w Tajnej Armii Polski (TAP).
W okresie od marca 1940 do stycznia 1941 r., był dowódcą Okręgu Warszawa Województwo TAP. Od stycznia 1941 r., po włączeniu TAP do Konfederacji Zbrojnej był Komendantem Okręgu Warszawa KZ. Od lipca 1941 r., był Komendantem Okręgu Kielce Konfederacji Zbrojnej.

Po scaleniu Konfederacji Zbrojnej z AK, od lutego 1942 r., był Komendantem Inspektoratu Rejonowego Częstochowa w Okręgu Radom-Kielce AK. Rozkazem KG AK Nr L. 41/BP z 30 kwietnia 1942 r., został awansowany do stopnia podpułkownika służby stałej kawalerii ze starszeństwem z 19 marca 1942 r.
W dniu 8 września 1942 r., został aresztowany przez gestapo w lokalu konspiracyjnym w Częstochowie przy ul. Jasnogórskiej 30. Więziony w więzieniu na Zawodziu.
W nocy z 4 na 5 października 1942 r., w wyniku akcji oddziału AK dowodzonego przez ppor. Furmańczyka „Henryka”, został uwolniony. Po odzyskaniu wolności ukrywał się. Spalony na terenie Częstochowy został mianowany przez KG AK na początku 1943 r., na stanowisko Komendanta Inspektoratu Rejonowego Nowy Sącz AK. Ostatecznie funkcję tą objął w marcu 1943 r.

Należał do grona wybitnych organizatorów konspiracji niepodległościowej. Odbudował rozbity aresztowaniami sztab inspektoratu oraz struktury obwodów wchodzących w skład Inspektoratu Nowy Sącz. Kierował przygotowaniami Inspektoratu do przyszłych działań zbrojnych przewidywanych w ramach akcji „Burza”.
Z jego inicjatywy organizowano na podległym terenie oddziały partyzanckie AK. Kładł duży nacisk na wyszkolenie żołnierzy. Organizował kursy dla młodszych dowódców i kursy zastępcze dla podchorążych rezerwy piechoty. Dzięki jego pracy inspektorat pracował w miarę stabilnie.

26 lipca 1944 r., został ciężko ranny w czasie obławy niemieckiej na Kisielówkę koło Tymbarku. Umieszczony w szpitalu w Nowym Sączu. Planowano przeprowadzenie akcji jego odbicia, do której jednak ostatecznie nie doszło z powodu jego śmierci, która nastąpiła w dniu 4 września 1944 r. Pochowany na cmentarzu w Nowym Sączu.

Odznaczenia m.in.:

Krzyż Niepodległości.
Krzyż Walecznych.
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami.