Promocje:

Podpułkownik.:
Major.: ze starszeństwem z 1 stycznia 1945 r.
Kapitan.: 11 listopada 1943 r.
Porucznik.: 1 stycznia 1935 r.
Podporucznik.: 15 sierpnia 1932 r.

Funkcje:

Służba w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowii Mazowieckiej - Komorowie.: ?? - sierpień 1932 r.
Dowódca plutonu w 11 Pułku Piechoty (Tarnowskie Góry).: sierpień 1932 - 1936 r.
Dowódca plutonu w kompanii granicznej Batalionu KOP "Kopyczyńce".: 1936 - 1938 r.
Zastępca dowódcy kompanii granicznej Batalionu KOP "Kopyczyńce".: 1936 - 1938 r.
Uczestnik kursów dla dowódców kompanii w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie.: 1938 r.
Dowódca 9 Kompanii III Batalionu 11 Pułku Piechoty.: 1938 - wrzesień 1939 r.
Zaprzysiężony w szeregi Związku Walki Zbrojnej.: początek 1940 r.
Oficer w sztabie Obwodu Kraków-Miasto ZWZ.: początek 1940 - wrzesień 1942 r.
Komendant Obwodu Kraków-Miasto.: 1942 r.
Zastępca Komendanta Inspektoratu Rejonowego Jasło, Okręg Kraków AK.: wrzesień 1942 - wrzesień 1944 r.
Szef sztabu Komendy Inspektoratu Rejonowego Jasło.: wrzesień 1942 - wrzesień 1944 r.
Wykładowca i przewodniczący komisji egzaminacyjnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty Inspektoratu Rejonowego Jasło AK.: ?? - ??
P. o. Komendanta Inspektora Rejonowego Jasło AK.: maj - czerwiec 1944 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Kazimierza i Marii. Po ukończeniu szkoły powszechnej, kształcił się w II Nowosądeckim Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego, gdzie w 1929 r., zdał egzamin maturalny. Następnie wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej - Komorowie, którą ukończył w sierpniu 1932 r.
15 sierpnia 1932 r., otrzymał promocję do stopnia podporucznika służby stałej piechoty z przydziałem do 11 pp. w Tarnowskich Górach, na stanowisko dowódcy plutonu. 1 stycznia 1935 r., otrzymał z kolei awans do stopnia porucznika służby stałej piechoty.
Jako oficera wyróżniającego się w służbie zdyscyplinowaniem, został w roku 1936 przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza z przydziałem do Batalionu KOP w Kopyczyńcach, w województwie tarnopolskim. Pełnił tu funkcję dowódcy plutonu w kompanii granicznej oraz jednocześnie zastępcy dowódcy kompanii granicznej.

W 1938 r., został skierowany do Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, gdzie ukończył kurs dla dowódców kompanii. Po ukończeniu kursu przeniesiony ponownie do 11 pp. w Tarnowskich Górach z nominacją na stanowisko dowódcy 9 Kompanii Strzeleckiej III Batalionu.
W maju 1939 r., wraz z 11 pp. został skierowany na pozycje obronne na przedpolu Tarnowskich Gór. W Wojnie Obronnej 1939 r., dowodził 9 Kompanią III Batalionu 11 pp. Od 1 września 1939 r., brał udział w walkach z oddziałami niemieckimi, toczonymi w rejonie Tarnowskich Gór.
W nocy z 3 na 4 września wobec przeważających sił wroga, wraz z 11 pp. wycofał się w kierunku Krakowa. 8 września uczestniczył w zaciętych walkach z niemieckimi czołgami o przyczółek mostowy na Wiśle w rejonie Nowego Korczyna. W trakcie walk odwrotowych został ciężko ranny i odtransportowany do szpitala w Krakowie.

Po podleczeniu się został zwolniony z szpitala jako inwalida. Zamieszkał w Krakowie i od początku 1940 r., działał w strukturach Związku Walki Zbrojnej na terenie Obwodu Kraków-Miasto ZWZ. Pełnił różne funkcje w sztabie obwodu. Okresowo w roku 1942 pełnił obowiązki Komendanta Obwodu.
We wrześniu 1942 r., został przeniesiony do Inspektoratu Jasło AK na stanowisko Zastępcy Komendanta i Szefa Sztabu Inspektoratu. Aktywnie uczestniczył w odbudowie struktur inspektoratu, rozbitego w 1942 r., aresztowaniami dokonanymi przez gestapo.
11 listopada 1943 r., otrzymał awans do stopnia kapitana służby stałej piechoty. Z ramienia sztabu inspektoratu był współorganizatorem konspiracyjnej Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty AK. Był w niej także wykładowcą oraz przewodniczącym komisji egzaminacyjnej.

W okresie przygotowań do Akcji „Burza”, kierował szkoleniem bojowym żołnierzy AK w podległych obwodach. W kwietniu 1944 r., razem z mjr. Modrzejewskim „Lisem”, Komendantem Obwodu Jasło, odbierał zrzut broni w pobliżu miejscowości Bieździadki.
Na początku maja 1944 r., po odwołaniu dotychczasowego Komendanta Inspektoratu Rejonowego Jasło ppłk. Łukasza Grzywacza-Świtalskiego "Jodłę" pełnił jako p.o. funkcję komendanta tego inspektoratu.
Na początku czerwca 1944 r., po objęciu funkcji inspektora przez mjr. Rutkowskiego "Haszysza", przekazał mu obowiązki i powrócił na uprzednio zajmowane stanowisko Zastępcy Komendanta i Szefa Sztabu Inspektoratu.

W okresie Akcji „Burza” nie brał bezpośredniego udziału w działaniach zbrojnych. Pozostał w całkowitej konspiracji i kierował siecią konspiracyjną inspektoratu. Po wejściu wojsk sowieckich na podległy mu teren oraz po rozwiązaniu Armii Krajowej (19 stycznia 1945 r.) nie ujawnił się i nadal pozostał w konspiracji, w której działał do lutego 1945 r.
Poszukiwany przez NKWD i UB ukrywał się na konspiracyjnych kwaterach. Zagrożony aresztowaniem wyjechał do Krakowa, w którym zamieszkał przy ul. Chocimskiej. We wrześniu 1945 r., ujawnił się w Krakowie przez Komisją Likwidacyjną AK. Zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1945 r.

Pomimo ujawnienia się był nękany prze funkcjonariuszy WUBP Kraków. Początkowo pracował dorywczo w różnych zakładach pracy. Od 1946 r., pracował w Państwowym Przedsiębiorstwie Budowlanym w Krakowie i budował Hutę im. Lenina.
W latach 50-tych był pracownikiem umysłowym w Przedsiębiorstwie Obrotu Produktami Naftowymi CPN w Krakowie. Z czasem awansował i objął jedno ze stanowisk kierowniczych. W 1974 r., przeszedł na emeryturę. Zaangażował się w działalność społeczną. Był też po 1956 r., członkiem Oddziału ZBOWiD w Krakowie. Pomagał żołnierzom AK w załatwianiu należnych im awansów i odznaczeń. Awansowany przez Ministertwo Obrony Narodowej do stopnia podpułkownika w stanie spoczynku.

Zmarł w Krakowie 3 sierpnia 1985 r. Pochowany w grobie rodzinny obok wcześniej zmarłej żony, na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Miał siostrę i brata.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy.
Krzyż Walecznych (trzykrtonie).
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami.
Krzyż Partyzancki.
Medal za Udział w Wojnie Obronnej 1939 r.

Odznaka Budowniczego Huty w Nowej Hucie.
Honorowa Odznaka „Zasłużonego Pracownika CPN”.