Broń samoczynna, działająca na zasadzie wykorzystania energii odrzutu zamka swobodnego, strzelająca tylko ogniem ciągłym z zamka otwartego.
Lufa o 6 bruzdach prawoskrętnych. W skład zespołu lufy wchodzą: lufa, jej aluminiowa osłoną i gniazdo lufy z bardzo małą muszką. Gniazdo lufy ma gwint zewnętrzny, służący do łączenia z komora zamkowa oraz gwint wewnętrzny do zamocowania aluminiowej osłony lufy, która równocześnie pełni role elementu mocującego lufę w gnieździe.
Komora zamkowa wykonana jest z rury stalowej nagwintowanej z przodu dla zamocowania gniazda lufy, na wierzchu której znajduje się przeziernik. Gwint w tylnej części śluzy do mocowania opory sprężyny. W przedniej części komory od dołu, znajduje się otwór dla gniazda magazynka, a po prawej okno wyrzutowe łusek. Po prawej stronie komory, wykonano frezem podłużną "rynnę" na rączkę zamkową, na dole zaś otwór dla zaczepu zamka.
Zamek jest wytoczony ze stali z płytkimi, wzdłużnymi frezami, służącymi do odprowadzania zanieczyszczeń i zmniejszenia powierzchni tarcia. Po środku zamka znajduje się czółko ze stałą iglica. Zamek wyposażony w obrotowy wyciąg ze sprężyną 18 zwojowa wykonana z drutu stalowego o grubości 1,5 mm, o długości 320 mm i średnicy nawojowej 22 mm.
Jako bezpiecznik służył język umieszczony przed spustem. Z tylu zespołu chwytu znajduje się otwór, przez który przechodzi oś kolby oraz otwór zatrzasku składanej kolby. Zatrzask, którego oś jest jednocześnie osią kolby (podobnie jak w niemieckim pistolecie maszynowym MP 40) składa się z nakrętki i sprężyny.
Kolbę wykonano z płaskowników i odlewanej aluminiowej stopki, na której znajdują się 3 nacięcia w kształcie błyskawic (stąd pochodzi nazwa broni). Dla czyszczenia i konserwacji rozkładano broń wykręcając 3 wkręty.