| Kaliber: | 152,4 mm |
| Masa: | na stanowisku 3640 kg, w transporcie 3830 kg |
| Masa lufy: | z zamkiem 1559 kg |
| Wymiary: | 8900 x 2345 x 2270 mm, prześwit 370 mm |
| Długość lufy: | z zamkiem i hamulcem wylotowym 4207 mm |
| (w tym część gwintowana 3117 mm) | |
| Odrzut lufy: | 1100 mm |
| Kąt ostrzału w elewacji: | od -3° do +63,5° |
| Kąt ostrzału w azymucie: | 35° |
| Szybkostrzelność: | 4 strz./min |
Historia konstrukcji:
Haubica polowa opracowana przez radzieckie biuro konstrukcyjne kierowane przez Fiodora F. Pietrowa z Fabryki Nr 172 im. Mołotowa z Permu. W konstrukcji działa wykorzystano zespół odrzutowy 152 mm haubicy polowej wz. 1938 (M-10), oraz łoże 122 mm haubicy polowej M-30. Po przeprowadzeniu prób wojskowych nowa haubica została przyjęta na uzbrojenie 8 sierpnia 1943 roku.
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa. Zamek śrubowy. Zespół dwóch oporopowrotników hydrauliczno-pneumatycznych umieszczony pod lufą.Masa hamulca wylotowego wynosiła 87 kg, natomiast tarczy ochronnej 98 kg. Pneumatyczne ogumienie oraz zawieszenie umożliwiały holowanie działa trakcją mechaniczną po drogach twardych z prędkością do 40 km/h.
Źródła:
Terry Gardner, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak „Encyklopedia współczesnej broni palnej”, wyd.WIS, 1993
А. Иванов „Артиллерия СССР в период Второй Мировой Войны”, wyd. Издателски Дом «Нева», 2003
