Historia konstrukcji:
Czołgowa armata automatyczna TNSz była używana przez siły zbrojne ZSRR. Została opracowana przez zespół konstruktorów, na którego czele stali Aleksandr E. Nudelman i Boris G. Szpitalny. Wykorzystano balistykę lotniczego działka SzWAK kal. 20 mm. Broń została przyjęta na uzbrojenie 5 grudnia 1941 roku, a jej produkcję seryjną uruchomiono w Fabryce Nr 2 w Kowrowie. W kolejnym roku do produkcji dołączyła Fabryka Nr 314 oraz Fabryka Nr 525. Łącznie wyprodukowano około 9 tysięcy egzemplarzy.
Zastosowanie:
– czołg T-30
– czołg pływający T-38Sz
– czołg pływający T-40
– czołg T-60
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość lufy: Szybkostrzelność: |
20 mm 20x99R 68 kg L/82,4 teoretyczna 200 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór w lufie. Mechanizm spustowy pozwala na prowadzenia ognia pojedynczego i ciągłego.
Do naprowadzania broni zastosowano teleskopowy celownik optyczny typu ТМФП-1 (TMFP-1).
Amunicja:
Przeciwpancerna БЗ
| Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku zapalającego: Długość łuski: Prędkość wylotowa: |
185 g 96 g 2,5 g 99 mm 800-815 m/s |
Pocisk przeciwpancerno-zapalający BZ-20 ma rdzeń stalowy i mieści także niewielki ładunek masy zapalającej. Przebijalność pancerza odchylonego o 30 stopni od pionu wynosi 18 mm z odległości 100 m.
Odłamkowa ОФ
| Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku wybuchowego: Długość łuski: Prędkość wylotowa: |
185 g 91 g 6,7 g 99 mm 790 m/s |
Skorupa pocisku OF ma prefabrykowaną wewnętrzną powierzchnię dla zwiększenia fragmentacji odłamków. Inicjacja materiału wybuchowego za pomocą czułego głowicowego zapalnika uderzeniowego.
