Moździerz 10 cm Nebelwerfer 35

Historia konstrukcji:
Moździerz 10 cm Nb.W. 35 został opracowany w 1934 roku w niemieckich zakładach Rheinmetall-Borsig AG w Düsseldorfie. Został on opracowany specjalnie dla jednostek zadymiania Nebeltruppe.

Swoją konstrukcją nie różnił się od mniejszych modeli. W gamie jego amunicji znajdowały się pociski dymne, zawierające gazy bojowe oraz klasyczne burzące. Wyprodukowano 627 egzemplarzy.

Dane techniczne:

Kaliber:
Masa:
 
Długość lufy:
 
Kąt ostrzału w elewacji:
Kąt ostrzału w azymucie:
Szybkostrzelność:
105 mm
na stanowisku 103 kg,
w transporcie 111 kg
z zamkiem 1344 mm
(przewód lufy 1207 mm)
od +40° do +89°
28°
15 strz./min

Moździerz 10 cm Nebelwerfer 35
Moździerz 10 cm Nebelwerfer 35
Moździerz 10 cm Nebelwerfer 35
Moździerz 10 cm Nebelwerfer 35

Opis konstrukcji:
Klasyczny moździerz piechoty z gładkościenną lufą i pociskiem ładowanym od strony wylotowej. Na czas transportu rozkładany na 3 podstawowe elementy:

podstawa – 37,65 kg

dwójnóg – 33,10 kg

lufa – 32,66 kg

W skład wyposażenia wchodził także celownik i zestaw narzędzi do rozkładania i czyszczenia broni. Obsługa moździerza liczyła 5 żołnierzy.

Amunicja:

Odłamkowo-burząca 10 cm Wurfgranate 35

Długość korpusu:
Masa pocisku:
Masa materiału wybuchowego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
435 mm
7,36 kg
1,705 kg TNT
od 105 do 193 m/s
od 65 do 3.025 m

Pocisk zaopatrzony w 1 zasadniczy i 4 dodatkowe ładunki miotające w postaci krążków z materiału. Korpus wykonany z lanego żelaza (Geschoßkörper Temperguß). Stosowano głowicowy zapalnik uderzeniowy Wgr.Z. 38. Pocisk stabilizowany w locie za pomocą 12 stateczników.

Odłamkowo-burząca 10 cm Wurfgranate 37

Długość korpusu:

Masa pocisku:

Masa materiału wybuchowego:

Prędkość wylotowa:

Donośność:

435 mm

7,36 kg

1,705 kg TNT

od 105 do 193 m/s

od 65 do 3.025 m

Pocisk zaopatrzony w 1 zasadniczy i 4 dodatkowe ładunki miotające w postaci krążków z materiału. Korpus wykonany z niskogatunkowej stali (Geschoßkörper Stahlguß). Stosowano głowicowy zapalnik uderzeniowy Wgr.Z. 38. Pocisk stabilizowany w locie za pomocą 12 stateczników.

Dymna 10 cm Wurfgranate 35 Nb

Masa pocisku:

Prędkość wylotowa:

Donośność:

8,62 kg

do 180 m/s

do 2.500 m

Pocisk zaopatrzony w 1 zasadniczy i 4 dodatkowe ładunki miotające w postaci krążków z materiału. Skorupa pocisku wypełniona substancja dymotwórczą spalającą się przez 20 sekund. Stosowano głowicowy zapalnik uderzeniowy Wgr.Z. 38. Pocisk stabilizowany w locie za pomocą 12 stateczników.

Granat chemiczny 10 cm Wurfgranate 35 Kh

Pocisk zaopatrzony w 1 zasadniczy i 4 dodatkowe ładunki miotające w postaci krążków z materiału. Skorupa pocisku wypełniona bojowym środkiem chemicznym (iperytem lub fosgenem). Stosowano głowicowy zapalnik uderzeniowy Wgr.Z. 38. Stabilizacja pocisku w locie za pomocą 12 stateczników. Wyprodukowano 222.800 pocisków tego typu.

Szkolna 10 cm Wurfgranate 35 Üb

Pocisk zaopatrzony w 1 zasadniczy i 4 dodatkowe ładunki miotające w postaci krążków z materiału. Pocisk szkolny pokazujący obłokiem dymu miejsce upadku. Stosowano głowicowy zapalnik uderzeniowy Wgr.Z. 34. Stabilizacja pocisku w locie za pomocą 12 stateczników.

Źródła:

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Chris Chant „Artillery”, wyd. Amber Books, 2005 r.

Ian V. Hogg „Artyleria dwudziestego wieku”, wyd. Dom Wydawniczy Bellona, 2001 r.

Marcin Bryja „Artyleria niemiecka 1933-1945”, wyd. Militaria, 1996 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *