Historia konstrukcji
Ciężka haubica polowa 155 mm C 17 S Mle 1917 została opracowana we francuskich zakładach Schneider et Cie. w Le Creusot.
Używana przez siły zbrojne Belgii od czasów Pierwszej Wojny Światowej.
Dane techniczne:
| Kaliber: Masa: Masa zespołu odrzutowego: Długość całkowita działa: Szerokość działa: Rozstaw kół: Odrzut lufy: Długość lufy: Kąt ostrzału w elewacji: Kąt ostrzału w azymucie: Szybkostrzelność: |
155 mm na stanowisku 3.300 kg, w transporcie 3.720 kg 1.590 kg 5.850 mm 1.881 mm 1.520 mm od 770 do 1.300 mm 2.332 mm (w tym część gwintowana 1.737 mm) od 0° do +42°20’ 6° 3 strz./min |
Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana o 48 prawoskrętnych zwojach. Zamek śrubowy z plastycznym uszczelnieniem, odchylany na prawą stronę. Hydrauliczny opornik i pneumatyczny powrotnik umieszczone pod lufa (odrzut lufy zmienny w zależności od kąta podniesienia lufy i użytego ładunku miotającego). Mechanizmy naprowadzające i celownicze (panorama i kwadrant) umieszczono po lewej stronie lufy. Tarcza ochronna grubości 3,5 mm. Łoże dolne jednoogonowe zakończone lemieszem. Koła szprychowe, drewniane z metalową obręczą. Zawieszenie dostosowana do trakcji konnej, prędkość holowania na drodze 15 km/h, w terenie 7 km/h (przy niedużej prędkości holowania można było stosować także trakcję mechaniczną). Obsługa działa liczy 9 osób.
Amunicja:
Była to nowoczesna amunicja o kształcie cylindrycznym wystrzeliwana z użyciem prochu bezdymnego. Stosowano 7 ładunków miotających wkładanych do komory nabojowej bez łuski. Dla inicjacji ładunków miotających stosowano zapłonnik wkładany w gniazdo zamka przed oddaniem każdego strzału.
Odłamkowo-burząca Obus explosif Mle 1915
| Masa pocisku: Masa materiału wybuchowego: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: Donośność: |
43,55 kg 4,5 kg od 0,82 do 3,54 kg do 450 m/s do 11.200 m |
Pocisk typu HE z korpusem stalosurówkowym, zaopatrzony w głowicowy zapalnik uderzeniowy.
W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze otrzymały oznaczenie 15,5 cm s.F.H. 413 (b).
