Armata przeciwlotnicza 75 mm Bofors M30/37

Historia konstrukcji:
Średnia armata przeciwlotnicza 75 mm M30/37 została opracowana na zamówienie irańskie w szwedzkich zakładach Aktiebolaget Bofors w Bofors pod oznaczeniem 7,5 cm luftvärnskanon m/30-37. Wersja to stanowiła połączenie armaty 7,5 cm luftvärnskanon m/30 posadowionej na lawecie krzyżowej armaty 7,5 cm luftvärnskanon m/37. Przy opracowaniu tego działa brali udział niemieccy inżynierowie z zakładów Krupp, którzy nie mogli prowadzić badań rozwojowych uzbrojenia artyleryjskiego na terenie Niemiec w związku z ograniczeniami narzuconymi przez postanowienia Traktatu Wersalskiego.

W 1938 roku Iran zamówił 24 działa tego typu dla potrzeb 6 czterodziałowych baterii. Wybuch Drugiej Wojny Światowej wstrzymał dalsze dostawy dział do odbiorcy.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
Długość całkowita:
Długość lufy:
Kąt ostrzału w elewacji:
Kąt ostrzału w azymucie:
Szybkostrzelność:
75 mm
75x546R
w transporcie 3.750 kg
na stanowisku 5.900 mm
L/51
od -5° do +80°
360°
20 strz./min

Opis konstrukcji:
Lufa stalowa, gwintowana. Zastosowano półautomatyczny zamek klinowy o ruchu poziomym. Hydrauliczny opornik umieszczony pod lufą, natomiast pneumatyczny powrotnik umieszczony nad lufą. łoże dolne krzyżowe, czteropodporowe. Na czas transportu podpory boczne były składane, natomiast do przedniej i tylnej podpinano jednoosiowe wózki jezdne, tworzące z działa czterokołowa lawetę dostosowana do trakcji motorowej za samochodami ciężarowymi Marmon-Harrington.

Amunicja:
Stosowano amunicję scaloną.

Przeciwlotnicza M30

Masa pocisku:
Prędkość wylotowa:
Donośność w pionie:
Donośność w poziomie:
6,5 kg
750 m/s
9.400 m
14.500 m

Pocisk typu HE zaopatrzony w głowicowy zapalnik czasowy nastawiany przed oddaniem strzału na podstawie danych otrzymanych z aparatu centralnego.

Źródła:

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *