Historia konstrukcji:
Australijski pistolet maszynowy skonstruował Urrare Riddel na bazie konstrukcji brytyjskiego Stena i niemieckiego MP 40. W odróżnieniu od Stena metalowa kolba była składana pod spód komory zamkowej. Zastosowano dwa chwyty pistoletowe oraz dwupołożeniowy przełącznik rodzaju ognia (pojedynczy lub seryjny). Prototyp został zaprezentowany pod koniec 1941 roku. Po próbach wojskowych zaakceptowany w maju 1942 roku.
Od czerwca 1942 roku produkowany seryjnie w australijskich zakładach Die Casters Ltd. w Melbourne (Victoria) oraz W.T. Carmichael and Sons Pty. Ltd. w Sydney (New South Wales).
Produkcja jednego pistoletu wymagała 6,5 roboczogodziny, natomiast cena jednostkowa wynosiła równowartość 7 funtów brytyjskich. Łącznie wyprodukowano 19.914 egzemplarzy w wersji Mk. I. Dodatkowo powstało 200 sztuk w wersji Mk. II – główna zmiana dotyczyła zakładanego na hamulec wylotowy na końcu lufy bagnetu typu Bayonet, Sub-Machine Gun (Aust.), No. 1 Mk. I*. Ponadto wykonano poprzez adaptację serię wyciszonych pistoletów maszynowych Gun, Sub-Machine, Austen (S), 9mm Mk. I zaopatrzonych w tłumik dźwięku i dostosowanych do wystrzeliwania amunicji o poddźwiękowej prędkości wylotowej.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa broni: Masa pustego magazynka: Długość broni: Długość lufy: Prędkość wylotowa: Pojemność magazynka: Szybkostrzelność: |
9 mm 9×19 Parabellum bez magazynka 3,97 kg (Mk I) lub 3,86 kg (Mk II) 0,68 kg 552/845 mm (kolba złożona/rozłożona) 198 mm 365 m/s 28 naboi 500 strz./min |
Opis konstrukcji:
Broń automatyczna z nieruchomą lufą, strzelająca z otwartego zamka. Działa na zasadzie wykorzystania energii odrzutu zamka swobodnego. Lufa o 6 bruzdach prawoskrętnych była kołkowana w walcowatej komorze zamkowej, chłodzona powietrzem. Magazynek był dołączany z lewej strony komory zamkowej poprzez wydłużone gniazdo, zapobiegające przekoszeniu magazynka (pierwotnie zaprojektowany dla pomieszczenia 30 naboi, ale dla uniknięcia zacięć ładowano tylko 28 naboi – do umieszczenia naboi w magazynku był potrzebny specjalistyczny ładownik co bardzo utrudniało uzupełnianie zapasu amunicji). Zastosowano dwa chwyty pistoletowe oraz składaną kolbę wykonaną z metalowego pręta, blokowaną zatrzaskiem. Stały celownik przeziernikowy z nastawą 100 jardów (91,44 m), współpracował z muszką osadzoną w przedniej części komory zamkowej.
Amunicja:
Zostanie opisana w dedykowanym dziale.
