Ciężki karabin maszynowy 7,62 konekivääri/32-33 (Maxim m/32-33)

Historia konstrukcji:
Ciężki karabin maszynowy został opracowany w fińskich zakładach Oy Tikkakoski AB w Tikkakoski. W opracowanie nowej wersji ckm systemu Maxim był zaangażowany znany fiński konstruktor Aimo Johannes Lahti. W latach 1933-1944 wyprodukowano ok. 1.200 egzemplarzy. Początkowo w latach 1933-1935 w zakładach AV1 w Helsinkach modernizowano ckm m/09-09, a od 1936 roku rozpoczęto produkcje nowych ckm w VKT oraz w Tikkakoski.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
 
Masa lufy:
Długość całkowita:
Długość lufy:
Zasilanie:
Szybkostrzelność:
7,62 mm
7,62x53R
własna broni 25 kg,
podstawy z masztem plot 31,1 kg
2,2 kg
1.180 mm
720 mm
taśma metalowa na 200 naboi
teoretyczna 850 strz./min

Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię krótkiego odrzutu lufy. Lufa gwintowana o 4 prawoskrętnych bruzdach była chłodzona cieczą (pojemność chłodnicy wynosiła 4 litry). Ryglowanie zamka układem kolankowo-dźwigniowym. Zasilanie broni odbywa się z półsztywnych metalowych taśm amunicyjnych (składających się ze sztywnych odcinków mieszczących 10 naboi i połączonych nabojem). Dzięki ich użyciu oraz zastosowaniu odrzutnika podniesiono szybkostrzelność teoretyczną broni do 850 strz./min. Powiększony otwór wlewowy chłodnicy pozwalał na awaryjne napełnienie jej w warunkach zimowych śniegiem. Kształt tylców został dopasowany do operowania w zimowych rękawicach oraz dodatkowo strzelec nie musiał już przytrzymywać jedną ręką bezpiecznika podczas naciskania spustu. Zastosowano regulowany celownik wyskalowany do 2000 metrów, który współpracował z muszka umieszczoną na osłonie chłodnicy.

Zastosowano podstawę trójnożną typu m/33 zaopatrzoną w dodatkowy rozkładany maszt do strzelań przeciwlotniczych (na broni montowano wówczas celownik kołowy z wysoką muszką). Ponadto opracowano lekką dwunożną podstawę sankową m/43 ‘Salakari’ pozwalająca na łatwy transport broni w trudnych warunkach terenowych (masa broni wraz z podstawą i bez amunicji to tylko ok. 35 kg), ale mało stabilną podczas prowadzenia ognia.

Amunicja:
Długość łuski 53,5 mm, średnica kryzy 14,4 mm. Produkowany w fińskich zakładach Valtion patruunatehdas (VPT) nabój D 166 o bardzo dobrych właściwościach balistycznych na dalszych odległościach. Masa metalowej taśmy amunicyjnej mieszczącej 250 naboi wynosiła: pustej 2,6 kg, napełnionej 6,6 kg, skrzynki amunicyjnej metalowej 1,9-2,3 kg, a drewnianej 1,4 kg.

Zwykła 7,62 kiväärinpatruunoita D 166

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa pocisku:
Prędkość wylotowa:
77 mm
33,64 mm
13 g
750 m/s

Pocisk pełnopłaszczowy (płaszcz z tombaku) z ołowianym rdzeniem.

Źródła:

Instrukcja „:7,62mm:n konekiväärin m/32 yötähtäin TK-41”

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *