Historia konstrukcji:
Ciężki karabin maszynowy został opracowany w fińskich zakładach Oy Tikkakoski AB w Tikkakoski. W opracowanie nowej wersji ckm systemu Maxim był zaangażowany znany fiński konstruktor Aimo Johannes Lahti. W latach 1933-1944 wyprodukowano ok. 1.200 egzemplarzy. Początkowo w latach 1933-1935 w zakładach AV1 w Helsinkach modernizowano ckm m/09-09, a od 1936 roku rozpoczęto produkcje nowych ckm w VKT oraz w Tikkakoski.
Dane techniczne:
Kaliber: Amunicja: Masa: Masa lufy: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: Szybkostrzelność: |
7,62 mm 7,62x53R własna broni 25 kg, podstawy z masztem plot 31,1 kg 2,2 kg 1.180 mm 720 mm taśma metalowa na 200 naboi teoretyczna 850 strz./min |
Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystuje energię krótkiego odrzutu lufy. Lufa gwintowana o 4 prawoskrętnych bruzdach była chłodzona cieczą (pojemność chłodnicy wynosiła 4 litry). Ryglowanie zamka układem kolankowo-dźwigniowym. Zasilanie broni odbywa się z półsztywnych metalowych taśm amunicyjnych (składających się ze sztywnych odcinków mieszczących 10 naboi i połączonych nabojem). Dzięki ich użyciu oraz zastosowaniu odrzutnika podniesiono szybkostrzelność teoretyczną broni do 850 strz./min. Powiększony otwór wlewowy chłodnicy pozwalał na awaryjne napełnienie jej w warunkach zimowych śniegiem. Kształt tylców został dopasowany do operowania w zimowych rękawicach oraz dodatkowo strzelec nie musiał już przytrzymywać jedną ręką bezpiecznika podczas naciskania spustu. Zastosowano regulowany celownik wyskalowany do 2000 metrów, który współpracował z muszka umieszczoną na osłonie chłodnicy.
Zastosowano podstawę trójnożną typu m/33 zaopatrzoną w dodatkowy rozkładany maszt do strzelań przeciwlotniczych (na broni montowano wówczas celownik kołowy z wysoką muszką). Ponadto opracowano lekką dwunożną podstawę sankową m/43 ‘Salakari’ pozwalająca na łatwy transport broni w trudnych warunkach terenowych (masa broni wraz z podstawą i bez amunicji to tylko ok. 35 kg), ale mało stabilną podczas prowadzenia ognia.
Amunicja:
Długość łuski 53,5 mm, średnica kryzy 14,4 mm. Produkowany w fińskich zakładach Valtion patruunatehdas (VPT) nabój D 166 o bardzo dobrych właściwościach balistycznych na dalszych odległościach. Masa metalowej taśmy amunicyjnej mieszczącej 250 naboi wynosiła: pustej 2,6 kg, napełnionej 6,6 kg, skrzynki amunicyjnej metalowej 1,9-2,3 kg, a drewnianej 1,4 kg.
Zwykła 7,62 kiväärinpatruunoita D 166
Długość naboju: Długość pocisku: Masa pocisku: Prędkość wylotowa: |
77 mm 33,64 mm 13 g 750 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy (płaszcz z tombaku) z ołowianym rdzeniem.