Historia konstrukcji:
Ciężki samochód pancerny TK-6 został opracowany w 1933 w amerykańskich zakładach American LaFrance Foamite Corporation w Elmira, stan Nowy Jork. Producent był znanym wytwórcą wozów strażackich, samobieżnych drabin strażackich oraz karetek pogotowia.
Armia amerykańska nie wykazała zainteresowania nową konstrukcją i mała seria pojazdów tego typu została sprzedana do Iranu.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Uzbrojenie: Opancerzenie: |
4 osoby własna 10.400 kg 4.700 x 1.830 x 2.560 mm, prześwit 200 mm 3.600 mm 4×4 silnik 12-cyl. w układzie widlastym, chłodzony cieczą, zapłon iskrowy, pojemność 12.400 cm3, typu Model J o mocy 215 hp przy 3.600 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor na drodze 83 km/h do przodu, 37 km/h do tyłu 1 armata kal. 37 mm i 2 km kal. 7,9 mm lub 3 km kal. 7,9 mm od 6,35 do 8,5 mm |
Opis konstrukcji:
Nadwozie wykonane płyt pancernych przynitowanych do stalowej ramy nośnej. Obszerny kadłub mieści przedział załogowy, na dachu którego znajduje się wieża produkcji szwedzkich zakładów Landsverk mieszcząca armatę Bofors kal. 37 mm i karabin maszynowy albo dwa sprzężone karabiny maszynowe. Kolejny karabin maszynowy był zabudowany w kadłubie. Dwa stanowiska kierowców umożliwiały manewrowanie w obu kierunkach. Boczne koła zapasowe dla poprawy charakterystyk przekraczania poprzecznych przeszkód terenowych zostały zawieszone na osiach.
Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Umieszczony z tyłu silnik przekazuje napęd na obie osie za pomocą przekładni łańcuchowych. Koła zaopatrzone w szerokie, niskociśnieniowe ogumienie terenowe.
