| Załoga: | 3 osoby |
| Masa: | 10500 kg |
| Wymiary: | 4900 x 2055 x 2370 mm, prześwit 350 mm |
| Szerokość gąsienic: | 320 mm |
| Jednostka napędowa: | 6-cyl. rzędowy, chłodzony cieczą, o zapłonie iskrowym, pojemności 8520 cm3, |
| typu Škoda o mocy 120 KM przy 1800 obr./min | |
| Skrzynia biegów: | po 6 biegów do przodu i do tyłu |
| Prędkość maksymalna: | na drodze 34 km/h, w terenie 17 km/h |
| Zbiornik paliwa: | 153 litry |
| Zasięg: | 190 km na drodze, 120 km w terenie |
| Uzbrojenie: | 1 armata Škoda ÚV vz. 34 kal. 37 mm z zapasem 78 pocisków, |
| 2 km ZB 53 vz. 35 kal. 7,92 mm z zapasem 2250 naboi | |
| Opancerzenie: | od 8 do 25 mm |
Historia konstrukcji:
Czołg opracowany w 1934 roku pod oznaczeniem producenta Škoda S-II-a – jego drewniana makieta została zaprezentowana w październiku tego roku.
W zakładach ČKD i Škoda dla armii czechosłowackiej powstało 298 czołgów, które otrzymały oznaczenie Lehký Tank vz. 35. Dalsze 126 czołgów powstało na eksport do Rumuni, a 10 do Afganistanu (sprzedane ostatecznie Bułgarii).
Po rozpadzie Czechosłowacji 52 pojazdy znalazły się w siłach zbrojnych Słowacji (43 z 3. pułku pancernego oraz 9 z 2. pułku pancernego). Dwa z nich zostały zniszczone podczas konfliktu z Węgrami w marcu 1939 roku. Pozostałe brały aktywny udział w ataku na Polskę we wrześniu 1939 roku oraz w walkach na terenie ZSRR w latach 1941-1942.
Służące w szkolnictwie pojazdy użyto podczas Słowackiego Powstania Narodowego, które wybuchło 29 sierpnia 1944 roku. Wieże takich czołgów tworzyły również uzbrojenie improwizowanych słowackich pociągów pancernych.
Opis konstrukcji:
Uzbrojenie główne umieszczone w obrotowej wieży. Umieszczony z tyłu silnik poprzez przekładnię napędzał koła przednie. Z tyłu koło napinające gąsienicę. Skrzynia biegów Praga-Wilson-Škoda sterowana pneumatycznie.
Źródła:
Ivo Pejčoch, Oldřich Pejs „Obrněná technika”, wyd. Jan Vašut, 2004
Janusz Ledwoch „PzKpfw 35(t) LT vz. 35”, 1993
Internet:
http://forum.valka.cz/
