Historia konstrukcji:
Tankietka Vickers-Carden-Loyd Mk. VI opracowana w 1928 roku w brytyjskich zakładach Vickers Armstrongs Ltd. (w 1928 roku firma ta przejęła zakłady Carden Loyd Tractor Company – wcześniejsze modele opracowali John Carden i Vivian Loyd).
Belgia pojęła decyzję o zakupie 6 pojazdów w 1929 roku i w 1931 roku pojazdy te wzięły udział w wojskowych manewrach. Próby holowania armat przeciwpancernych wpadły negatywnie ze wglądu na długi czas zajmowania i opuszczania stanowiska bojowego. W tej sytuacji podjęto decyzję o zabudowie 47 mm armaty ppanc FRC Mle 1931 bezpośrednio na pojeździe.
Po testach uznano, że z powodu przeciążenia uzbrojeniem i zbyt małej mocy silnika nie są one w stanie poruszać się w trudnym górzystym terenie Ardenów. Z tego powodu przystąpiono do opracowywania nowej konstrukcji w postaci działa samobieżnego T.13, natomiast pojazdy próbne oparte na podwoziach tankietek zostały wycofane z użycia w 1938 roku.
Zmagazynowane pojazdy wzięły aktywny udział w walkach w 1940 roku i służyły jako stacjonarne punkty obrony przeciwpancernej nad rzeką Mozą (pomiędzy Vivegnis oraz Lixhe) w składzie jednostek obrony granicy „Cyclistes-Frontière”.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Wymiary: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Zbiornika paliwa: Zasięg: Uzbrojenie: Opancerzenie: |
2 osoby bojowa ok. 2000 kg 2460 x 1750 x 1220 mm (bez armaty) silnik 4-cyl. w układzie rzędowym, zapłon iskrowy, chłodzony cieczą, pojemność 2898 cm3, typu Ford o mocy 22 KM przy 1800 obr./min na drodze 45 km/h 38 litrów na drodze 160 km 1 armata FRC Mle 1931 kal. 47 mm od 6 do 9 mm |
