Historia konstrukcji:
Nóż Flieger-Kappmesser był używany przez siły zbrojne Niemiec.

Został opracowany w 1935 roku. Produkowany seryjnie od 1937 roku.

Używany w oddziałach Luftwaffe z przeznaczeniem do awaryjnego przecinania linek spadochronu.

Produkowany seryjnie w następujących zakładach:

– A. Eickhorn G.m.b.H. w Solingen,

– Anton Wingen w Solingen,

– Carl Eichorn w Solingen,

– Otto Förster Witzhelden (OFW) w Witzhelden,

– Paul Weyersberg & Co. w Solingen,

– SMF Solingen,

– Weyersberg, Kirschbaum & Company, Waffenfabrik G.m.b.H. w Solingen (oznaczenie kodowe „cvl”),

– Württembergische Metallwarenfabrik A.G. (WMF) w Geislingen,

Dane techniczne:

Opis konstrukcji:
Ostrze wysuwane z jednej strony (rozkładane grawitacyjnie lub bezwładnościowo po zwolnieniu zatrzasku), a z drugiej umocowany zawiasowo szpikulec. Okładziny rękojeści drewniane.

Początkowo głownia była wykonywana z polerowanej stali nierdzewnej (oznakowane napisem Rostfrei), z nitowanymi okładzinami. W 1941 roku wprowadzono zwykłą stal węglową oraz zmieniono konstrukcję jelca, co pozwalało zsunąć go z rękojeści, wyjąć głownię i odsłonić wnętrze noża do czyszczenia i konserwacji.

Dodatkowo w 1943 roku wyprodukowano partię ok. 900 egzemplarzy z głownią obosieczną, stylizowaną na sztylet.

Źródła:

Instrukcja L.Dv. 422 „Anzugordnung für die Luftwaffe. Anhang I. Sonderbekleidung und Sonderausrüstung”, 1938 r.

Mack A. Pattarozzi „Luftwaffe gravity knife. A history and analysis of the Flyer’s & Paratrooper’s Utility Knife”, wyd. Shiffer, 2006 r.

Wolfgang Peter-Michel „Das Fallmesser der Deutchen Luftwaffe. Technik und Entwicklung des Fliegerkappmessers”, 2013 r.