Pistolet jednostrzałowy Pistol FP-45 „Liberator”

Historia konstrukcji:
Pistolet FP-45 „Liberator” był używany przez siły zbrojne USA.

Został opracowany w 1942 roku w amerykańskich zakładach Inland Guide Lamp Manufacturing Division of General Motors w Anderson, stan Indiana. Powstał na potrzeby ruchu oporu w okupowanej Europie i na Dalekim Wschodzie. Konstrukcję oznaczono Flare Projector, Cal. .45 (w skrócie FP-45). Potem nadano mu popularną nazwę „Liberator”.

Dzięki bardzo prostej technologii produkcji między czerwcem a sierpniem 1942 roku wyprodukowano ok. miliona takich pistoletów. Cena jednostkowa wynosiła zaledwie 2,10 USD.

W śladowych ilościach znalazł zastosowanie na terenie okupowanej Francji, natomiast w znacznie większych ilościach użyto go na terenie Filipin i Chin.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa własna:
Długość całkowita:
Wysokość:
Długość lufy:
Zasilanie:
11,25 mm
11,25×23 (.45 ACP)
490 g
141 mm
117 mm
89 mm
1-strzałowy, ładowany ręcznie

Opis konstrukcji:
Pistolet jednostrzałowy zaopatrzony w gładką lufę, przymocowaną do szkieletu z użyciem zgrzewania. Do załadowania naboju należało odciągnąć bijnik tak, by pozostał w tylnym położeniu. Komora nabojowa lufy jest zamykana poruszająca się w pionie zasuwką z otworem dla iglicy. Górna krawędź tej zasłony służy także jako szczerbinka współpracująca z muszką wytłoczoną na zakończeniu osłony spustu obejmującej wylot lufy. Po wprowadzeniu naboju do komory opuszcza się zasuwkę, bijnik jest obracany do pionu i dopychany do przedniego położenia. Cała operacja załadowania naboju zajmuje około 10 sekund. W takim położeniu można oddać strzał. W mechanizmie spustowym nie zastosowano żadnego bezpiecznika, a funkcję rygla spełniał występ bijnika wchodzący w otwór pod szczerbinką i utrzymujący na miejscu szczerbinkę. Po strzale łuskę trzeba usunąć ręcznie za pomocą stempla lub dowolnego podłużnego przedmiotu, np. ołówka. Podręczny zapas 10 nabojów mieści się w chwycie zamykanym od dołu zasuwką.

W konstrukcji broni maksymalnie wykorzystano głębokie tłoczenie elementów z arkusza blachy stalowej – składa się z 23 części i podzespołów.

Do zrzutów dla ruchu oporu przygotowano zestawy w parafinowanym kartonowym zasobniku mieszczącym pistolet, 10 naboi, drewniany stempel do usuwania łusek oraz obrazkową instrukcję obsługi.

Amunicja:

Początkowo stosowano łuski mosiężne o masie 5,64 g, a następnie stalowe o masie 5,05 g, długości 22,81 mm i średnicy kryzy 12,02 mm.

Zwykła Cartridge, Ball, Caliber .45, M1911

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
Donośność:
32,38 mm
17,27 mm
20,08 g
14,96-15,16 g
0,32 g
220 m/s
praktyczna 10 jardów = 9 metrów

Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.

Źródła:

Instrukcja TM 9-1990 „Small-Arms Ammunition”, 1942 r.

Ralph Hagan „The Liberator Pistol”, wyd. Target Sales, 1996 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *