Historia konstrukcji:
Karabin przeciwpancerny Pz.B. (t) był używany przez siły zbrojne Niemiec.
Został opracowany w 1941 roku w znajdujących się pod niemieckim nadzorem czechosłowackich zakładach Waffenwerke Brünn A.G. w Banskiej Bystricy (dawne zakłady Zbrojovka Brno). Znany także pod oznaczeniem Pz.B. M.SS. 41.
W katalogu wzorów uzbrojenia otrzymał oznaczenie Gerät 1-6001.
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: |
7,9 mm 7,9×94 bez magazynka 13,5 kg 1.360 mm 1.102 mm magazynek na 6 naboi |
Opis konstrukcji:
Karabin samopowtarzalny zbudowanym w układzie bez kolby właściwej (bullpup). Automatyka broni wykorzystuje energię krótkiego odrzutu lufy. Ryglowanie poprzez obrót zamka. Lufa zaopatrzona w hamulec wylotowy.
Zasilanie broni za pomocą jednorzędowego magazynka pudełkowego. Gniazdo magazynka znajduje się za chwytem pistoletowym, a tuż za nim umieszczono poduszkę oporową łagodzącą oddziaływanie odrzutu broni na ramię strzelca. Dwójnóg umieszczony przed chwytem pistoletowym, mniej więcej w połowie długości broni.
Celownik ze stałą nastawą na odległość 400 metrów współpracuje z wysoką muszką umieszczoną na wylocie lufy.
Amunicja:
Wykorzystywano naboje zaopatrzone w łuski stalowe o masie 55 g, długości 94,5 mm i średnicy dna 21 mm. Spłonka typu Zdh 88.
Do celów transportowych naboje pakowano po 5 w kartonowe pudełka. 10 kartonowych pudełek umieszczano w ocynkowanej metalowej puszcze, a 5 takich pakietów umieszczano w drewnianej skrzynce amunicyjnej mieszczącej łącznie 250 naboi.
Do 1942 roku w zakładach Polte wyprodukowano 9.417.000 naboi wszystkich typów.
Przeciwpancerna Patrone 318 Spitzgeschoss mit Kern geharted Reizstoff Leuchtspur
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa rdzenia: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
118,1 mm 32,9 mm 84 g 14,53 g 8,65 g 15 g prochu Nz.R.P. (2,8*2,6/05) 1.150 m/s |
Pocisk S.m.K.H.Rs. L`spur pełnopłaszczowy z rdzeniem z węglika wolframu, w którego dennej części umieszczono kapsułkę gazu łzawiącego (sprasowana kapsułka masy pirotechnicznej zawierająca chloropikrynę) oraz smugacz.
Z odległości 300 m pocisk przebija płytę pancerną o grubości 25 mm odchyloną o 30 stopni od pionu.
Szkolna Patrone 318 Übungspatrone
| Długość naboju: Długość pocisku: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
118,1 mm 35,15 mm 72,06 g 12,83 g 4 g prochu Nz. R.P. (1,1*2,5/1,4) 755 m/s |
Pocisk s.S. pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem. Dla zwiększenia trwałości lufy zredukowano ładunek miotający.
Ślepa Platzpatrone 318
Używane do celów szkoleniowych ślepe naboje z drewnianym pociskiem Holzgeschoß (wydrążonym w środku), który rozpadał się po opuszczeniu lufy. W celu łatwej identyfikacji pocisk był polakierowany na kolor niebieski.
Sprawdzian Anschußpatrone 318
| Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
15,5 g typu Nz. R.P (2,8*2,6/0,5) 1.210 m/s |
Nabój tego typu był używany w fabryce do testowania wytrzymałości lufy na podwyższone ciśnienie.
Atrapa pocisku Exerzierpatrone 318
Nabój tego typu był używany w fabryce i zakładach rusznikarskich jako sprawdzian. Z jego wykorzystaniem weryfikowano zgodność wymiarową komory nabojowej.
