Historia konstrukcji:
Karabinek M98/29 został opracowany w 1940 roku w irańskich zakładach Taslihat-e Artesh (Wytwórnia Uzbrojenia) w Teheranie. Powstał w oparciu o standardowy karabin Mauser M98/29, względem którego skrócono lufę i łoże. Był popularnie nazywany w języku Farsi „Berno kootah” (pol. skrócony Brno).
Dane techniczne:
| Kaliber: Amunicja: Masa: Długość całkowita: Długość lufy: Zasilanie: |
7,9 mm 7,9×57 Mauser własna 3,75 kg bez bagnetu 960 mm, z bagnetem 1.367 mm 455 mm magazynek wewnętrzny na 5 naboi |
Opis konstrukcji:
Czterotaktowy zamek ślizgowo-obrotowy ryglowany symetrycznie, z dodatkowym ryglem przy prostej rączce zakończonej gałką. Bezpiecznik skrzydełkowy blokuje iglicę. Lufa stalowa zaopatrzona w 4 bruzdy o skoku 240 mm, wkręcana w komorę zamkową (oksydowana na niebiesko). Naboje dosyłano za pomocą mieszczącej 5 naboi łódki, którą dostawiano do komory zamkowej przy odciągniętym w tylne położenie zamku i wpychano do dwurzędowego wewnętrznego magazynka stałego, niewystającego poza obrys łoża. Zastosowano regulowany celownik ramieniowo-krzywiznowy, wyskalowany od 300 do 2.000 m (z podziałką co 100 metrów), który współpracował z muszką pryzmatyczną umieszczoną na wylocie lufy. Łoże, nakładka i kolba wykonane z drewna bukowego. Stopa kolby okuta metalowym trzewikiem-stopką. Broń składa się łącznie z 63 części.
Do walki wręcz do broni można dołączyć bagnet M29.
Amunicja:
Mosiężna łuska długości 57 mm, średnica kryzy 11,85 mm.
Łódka nabojowa na 5 naboi pusta 12 g, załadowana ok. 135 g.
Opakowania transportowe mieściły większe partie naboi umieszczonych w kartonowych pudełkach.
Zwykła
| Długość naboju: Masa naboju: Masa pocisku: Masa ładunku miotającego: Prędkość wylotowa: |
80 mm 24,6 g 10 g 2,7 g 750 m/s |
Pocisk pełnopłaszczowy z ołowianym rdzeniem.
Ślepa
Wykorzystuje drewniany pocisk rozpadający się po opuszczeniu lufy (ładunek miotający 1 g prochu).
