Historia konstrukcji:
Lekki karabin maszynowy M1919A6 został opracowany w USA podczas Drugiej Wojny Światowej. Była to adaptacja ckm Browning M1919A4 poprzez zaopatrzenie go w stałą drewnianą kolbę i dwójnóg. Zabieg ten pozwalał na lepsze wykorzystanie broni w działaniach manewrowych.

Dane techniczne:

Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystywała energię krótkiego odrzutu lufy. Ryglowanie zamka pojedynczym wahliwym ryglem, poruszającym się  w suwadle prostopadle do osi przewodu lufy. Lufa chłodzona powietrzem z płaszczem, na całej długości zaopatrzonym w liczne otwory dla poprawienia chłodzenia. Wyciąg wahadłowy działa również jako wyrzutnik. Mechanizm spustowy umieszczony z tyłu komory zamkowej przed chwytem pistoletowym. Broń zaopatrzona w drewnianą kolbę będącą przedłużeniem chwytu pistoletowego, uchwyt transportowy nad osłoną lufy oraz rozkładany dwójnóg umieszczony pod wylotem lufy.

Źródła:

Instrukcja FM 23-55 „Browning Machine Gun, Cal. .30, M1919A6”, 1943 r.

Instrukcja TM 9-2200 „Small Arms, Light Field Mortars and 20-mm Aircraft Guns”, 1943 r.

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.