Historia konstrukcji:
Samolot myśliwski typ SS.37 „Gladiator” zaprojektował Henry Folland pracujący w brytyjskich zakładach Gloster Aircraft Company w Hucclecote, hrabstwo Gloucestershire. Prototyp został oblatany 12 września 1934 roku.
W 1937 roku Irak zakupił 15 samolotów w wersji Mk. I.
Zastosowanie:
W maju 1941 roku 2. dywizjon w bazie Kirkuk miał na stanie 9 samolotów, a pozostałe znajdowały się w przeglądach.
W marcu 1944 roku RAF jako uzupełnienie przekazał utrzymywanym szczątkowym siłom zbrojnym Iraku 5 samolotów w wersji Mk. II.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Wznoszenie: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
1 osoba własna 1.459 kg, startowa 2.083 kg 9,83 m 8,36 m 3,58 m 30,01 m2 1 silnik 9-cyl, w układzie pojedynczej gwiazdy, chłodzony powietrzem, doładowany, typu Bristol „Mercury” IX o mocy 840 KM 407 km/h na wysokości 4.420 m 16 m/s (5’55” na wysokość 4.572 m) 10.000 m 690 km 4 km Vickers kal. 7,7 mm |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy dwupłat konstrukcji metalowej krytej płótnem, z zakrytą kabiną pilota. Zastosowano trójkołowe stałe podwozie w układzie klasycznym.
Zaopatrzony w szeroką osłonę Townenda silnik napędzał drewniane śmigło dwułopatowe typu Watts.
Uzbrojenie stałe tworzyły 2 karabiny maszynowe umieszczone po bokach kadłuba (z zapasem po 400 naboi) i strzelające przez krąg śmigła z wykorzystaniem synchronizatora typu Constantinescu, a kolejne 2 karabiny maszynowe zamontowano w podskrzydłowych gondolach (z zapasem po 600 naboi) i prowadziły one ogień poza kręgiem śmigła.
