Historia konstrukcji:
Samolot myśliwski MS.406 C1 został opracowany we francuskich zakładach Aéroplanes Morane-Saulnier w Puteaux. Oblot prototypu miał miejsce 8 sierpnia 1935 roku.
Po wybuchu Wojny Zimowej w listopadzie 1939 roku Francja przekazała Finlandii 50 maszyn z których ostatecznie wysłano 30 egzemplarzy. Zmontowano je w szwedzkim Malmo i dostarczono w lutym 1940 roku do Finlandii.
Dodatkowo odkupiono od Niemiec część maszyn zdobytych w 1940 roku – łącznie do października 1942 roku Finlandia weszła w posiadanie 87 samolotów: 76 w wersji MS.406 oraz 11 w ulepszonej wersji MS.410 (uzbrojenie w skrzydłach obejmowało 4 karabiny maszynowe zamiast 2).
Na początku 1943 roku fiński inżynier Aarne Lakomaa przygotował projekt dostosowania płatowca do radzieckiego silnika Klimow M-105 P, który był licencyjną wersją silnika Hispano-Suiza o znacznie większej mocy. Oblot tak przebudowanego prototypu miał miejsce 25 stycznia 1943 roku (numer ewidencyjny MS-631). Maszyna ta przeszła szereg prób w locie oraz kilka modyfikacji co pozwoliło przygotować dokumentację dla kolejnych samolotów. Nieobciążony samolot osiągał prędkość maksymalną 525 km/h oraz prędkość wznoszenia ponad 20 m/s. W lutym 1944 roku zakupiono w Niemczech 85 wyremontowanych silników Klimow M-105 oraz zakupiono w zakładach Messerschmitt stałe chłodnice cieczy. Z wykorzystaniem przygotowanych podzespołów od kwietnia 1944 roku zmodyfikowano serię 40 egzemplarzy, z których pierwszy dostarczono do jednostek w lipcu 1944 roku.
Dane techniczne:
| Załoga: Masa: Rozpiętość: Długość: Wysokość: Powierzchnia nośna: Jednostka napędowa: Prędkość maksymalna: Prędkość wznoszenia: Pułap: Zasięg: Uzbrojenie: |
1 osoba własna 2.210 kg startowa 2.787 kg 10,62 m 8,28 m 2,71 m 17,10 m² 1 silnik 12-cyl. w układzie widlastym, chłodzony cieczą, doładowany, typu Klimow M-105 P o mocy 1050 KM przy 2.700 obr./min 510 km/h na wysokości 4.000 m, 437 km/h na wysokości 0 m 17 m/s 11.800 m 780 km 1 działko MG151/20 kal. 20 mm, 2 km kal. 7,7 mm |
Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy dolnopłat konstrukcji metalowej. Zastosowano chowane w locie podwozie w układzie klasycznym.
Silnik poprzez reduktor napędzał trójłopatowe metalowe śmigło o zmiennym skoku.
Uzbrojenie stałe samolotu stanowiło działko MG 151/20 kal. 20 mm strzelające poprzez wydrążony wał napędowy i kołpak śmigła oraz 2 francuskie karabiny maszynowe MAC 1934 kal. 7,5 mm lub belgijskie karabiny maszynowe FN-Browning kal. 7,7 mm umieszczone w skrzydłach i strzelające poza kręgiem śmigła.
Do naprowadzania uzbrojenia na cel wykorzystywano celowniki refleksyjne THm/40Kk (licencyjne niemieckie Revi 3c produkcji zakładów Väisälä).
