Historia konstrukcji:
Samolot myśliwski „Myrsky” (pol. burza) został opracowany w fińskich zakładach Valtion Lentokonetehdas. Zespołem konstruktorów kierował inżynier Arvo Ylinen, a oprócz niego w pracach udział brali Martii Vainio oraz Torsti R. Verokola.  Prototyp został oblatany 23 grudnia 1941 roku (numer ewidencyjny MY-1). Wkrótce ukończono dalsze maszyny przedseryjne MY-2 oraz MY-3 i finalny model MY-4 zaopatrzony we wzmocnione uzbrojenie obejmujące cztery karabiny maszynowe zamiast dotychczasowych trzech oraz jedynie dwóch w prototypie. Ten ostatni samolot został przekazany do testów eksploatacyjnych 26 lutego 1944 roku w eskadrze HLeLv 26. Po ich zakończeniu zamówiono 47 samolotów seryjnych poddanych pewnym modyfikacjom (numery ewidencyjne od MY-5 do MY-51). Ostatnie 5 maszyn z tej serii (numery ewidencyjne od MY-47 do MY-51) pozostało w fabryce i po zakończeniu działań wojennych zostały złomowane.

W fińskim muzeum Keski-Suomen Ilmailumuseo w Tikkakoski znajdują się kadłuby maszyn o numerach ewidencyjnych MY-5, MY-9 oraz MY-10

Dane techniczne:

Opis konstrukcji:
Jednosilnikowy samolot zbudowany w układzie dolnopłata o konstrukcji mieszanej. Zastosowano chowane w locie podwozie w układzie klasycznym.

Umieszczony w szerokiej osłonie Townenda silnik napędzał trójłopatowe drewniane śmigło typu VLS 8002 o stałej prędkości obrotowej i średnicy 3.000 mm. Zapas paliwa wynosił 300 litrów.

Do naprowadzania uzbrojenia na cel wykorzystywano celowniki refleksyjne THm/44Kk produkcji zakładów Väisälä.

Uzbrojenie stałe samolotu stanowiły 4 fińskie karabiny maszynowe VKT 12,70 LKk/42. Pod skrzydłami wyrzutniki na 2 bomby po 100 kg.

Źródła:

Praca zbiorowa „Encyklopedia lotnictwa”, wyd. Debit, 1998 r.