Historia konstrukcji:
Motocykl model K 500 został opracowany w niemieckich zakładach Zündapp Werke G.m.b.H. w Nürnberg (pol. Norymberga).
Model wojskowy został opracowany na bazie produkowanej od 1933 roku cywilnej wersji K 500 i dodatkowo otrzymał w oznaczeniu literę W od Wehrmacht. Produkcję seryjną podjęto w 1939 roku i po wybuchu wojny przerwano, koncentrując się na innych modelach.
Dane techniczne:
| Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zużycie paliwa: |
własna solo 188 kg, całkowita 390 kg (z wózkiem bocznym 555 kg) 2.150 x 815 x 900 mm, prześwit 110 mm 1.390 mm silnik 2-cyl., chłodzony powietrzem, pojemność 498 cm3, o mocy 16 KM przy 4.800 obr./min 4 biegi na drodze solo 105 km/h, na drodze z wózkiem bocznym 85 km/h 12,5 litra na drodze solo 5 1/100 km |
Opis konstrukcji:
Rama stalowa, tłoczona. Przedni widelec teleskopowy, natomiast z tyłu zawieszenie sztywne. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V, z prądnicą o mocy 50/70 W i akumulatorem o pojemności 7 Ah.
Czterosuwowy silnik dolnozaworowy (sv) z cylindrami w układzie przeciwsobnym (bokser). Średnica cylindra 69 mm, skok tłoka 66,6 mm, stopień sprężania 1:5,8. Zastosowano gaźnik typu Amal. Rury wydechowe poprowadzone po obu stronach pojazdu.
Przełożenia skrzyni biegów:
1. bieg: 3,00
2. bieg: 1,92
3. bieg: 1,15
4. bieg: 0,95
Napęd przekazywany na tylne koło za pomocą wału Kardana. Stosowano opony rozmiaru 3.50-19″.
