Historia konstrukcji:
Motocykl model KS 750 został opracowany w niemieckich zakładach Zündapp Werke G.m.b.H. w Nürnberg (pol. Norymberga). Model ten opracowano w 1939 roku na zamówienie wojska i przedstawiono do aprobaty pierwsze 2 prototypy. W kwietniu 1940 roku po badaniach porównawczych z konkurencyjnym motocyklem BMW R 75 przyjęto go na uzbrojenie wojska. Produkowany seryjnie do 1945 roku:
1940 r. – 7 egz. przedprodukcyjnych (numery seryjne 600 000 – 600 006),
1941 r. – 288 egz. (numery seryjne 600 007 – 600 295),
1942 r. – 7.228 egz. (numery seryjne 600 296 – 607 723),
1943 r. – 7.131 egz. (numery seryjne 607 524 – 614 654),
1944 r. – 3.515 egz. (numery seryjne 614 655 – 618 169),
1945 r. – 115 egz. (numery seryjne 618 170 – 618 284),
Po wojnie w latach 1946-1948 wznowiono produkcję i wyprodukowano dalsze 349 egzemplarzy.
Dane techniczne:
| Masa: Wymiary: Rozstaw osi: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zużycie paliwa: |
własna 400 kg, całkowita 670 kg 2.385 x 1.650 x 1.010 mm, prześwit 160 mm 1.410 mm silnik 2-cyl., chłodzony powietrzem, pojemność 751 cm3, o mocy 26 KM przy 4.000 obr./min 4 biegi do przodu plus wsteczny, terenowy reduktor na drodze 95 km/h 23 litry na drodze 6 l/100 km, w terenie 8,5 l/100 km |
Opis konstrukcji:
Rama stalowa, tłoczona. Zawieszenie z przodu obejmowało widelec trapezowy, natomiast z tyłu zastosowano zawieszenie sztywne. Hydrauliczna instalacja hamulcowa działa na koło tylne i koło wózka, natomiast przednie koło ma standardowy układ mechaniczny. Instalacja elektryczna o napięciu 6 V z akumulatorem o pojemności 7 Ah. Zastosowano zapłon iskrownikowy z iskrownikami typu Bosch FJ 2R 134 (bardziej stabilne i mniej wymagające w obsłudze) lub Noris ZG 2a, które były wyposażone w odśrodkowy regulator przyśpieszenia zapłonu.
Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv) z cylindrami w układzie przeciwsobnym (bokser) o kącie rozwarcia cylindrów 170 stopni. Średnica cylindra 75 mm, skok tłoka 85 mm, stopień sprężania 1:6,2. Zastosowano gaźnik typu Solex 30 BFR (H). Rury wydechowe poprowadzone po obu stronach pojazdu. Ponieważ mokry filtr powietrza okazał się niewydolny i nie chronił przed zamarzaniem gaźnika zastosowano nowy filtr Neumann-Wirbelluftfilter z podgrzewaczem, który umieszczono w charakterystycznej obudowanie na górnej powierzchni zbiornika paliwa.
W skrzyni przekładniowej zastosowano koła o prostym uzębieniu o głośnej pracy, ale wysokiej trwałości i niezawodności. Przełożenia skrzyni biegów:
1. bieg: 4,83
2. bieg: 2,29
3. bieg: 1,43
4. bieg: 1,00
wsteczny: 7,52
Napęd przekazywany na tylne koło za pomocą wału Kardana (70%) oraz dodatkowo na koło bocznego wózka (30%). Istniała możliwość zablokowania mechanizmu różnicowego.
Pierwszy model bocznego wózka opracowany w firmie Zündapp noszący oznaczenie BW 40 (W. Krad B 1) dysponował amortyzacją za pomocą wałka skrętnego o regulowanej sile tłumienia.
Prostszy i tańszy w produkcji wózek firmy Steib nosił oznaczenie BW 43 (W. Krad B 2) miał amortyzację za pomocą skrętnej rury z pracującą na wahaczu obudową mechanizmu napędzającego i koszem zawieszonym na dwóch leżących resorach półeliptycznych.
Stosowano opony z terenowym bieżnikiem rozmiaru 4.50-16″ lub 4.75-16″. Koło zapasowe było przewożone na górnej ściance bocznego wózka. Pomiędzy bocznym wózkiem a motocyklem znajdował się także hak dla podczepienia lekkiej dwukołowej przyczepy.
Witam, ten motocykl dostrzegłem na zdjęciach, które opublikował na FB Andrzej Ochał, zdjęcia są z kwietnia, maja i czerwca 1941 roku, więc musiał stacjonować tam jakiś oddział wojskowy. Jakie były jego późniejsze losy, tego nie wie, choć zakłada, że skierowano go później na front wschodni.
Link – https://www.facebook.com/photo.php?fbid=352702008403362&set=pcb.352702161736680&type=3&theater
czy ten motocykl jest do sprzedania? Nie widzę ceny a byłbym zainteresowany kupnem. Zbieram stare odrestaurowane samochody i motocykle. Warunek – na chodzie. bardzo proszę o odpowiedź na moją pocztę podaną niżej. Pozdrawiam Ryszard