Pistolet maszynowy 7,62-мм пистолет-пулемёт системы Дегтярёва образца 1940 года (ППД обр. 1940)

Historia konstrukcji:
Pistolet maszynowy PPD wz. 1940 opracowany w ZSRR. W 1940 roku wprowadzono liczne uproszczenia w konstrukcji pistoletu maszynowego PPD wz. 1934 – zastosowano stałą iglicę, dwuczęściowe łoże przedzielone wydatnym gniazdem magazynka, krótszą lufę oraz liczne uproszczenia technologiczne pozwalające na zmniejszenie pracochłonności i kosztów masowej produkcji. Wyprodukowano około 200 tysięcy egzemplarzy.

Dane techniczne:

Kaliber:
Amunicja:
Masa:
 
Długość całkowita:
Długość lufy:
 
Długość linii celowniczej:
Zasilanie:
Szybkostrzelność:
7,62 mm
7,62×25
własna 3,63 kg,
z pełnym magazynkiem 5,4 kg
778 mm
278,85 mm
(w tym część gwintowana 244 mm)
390 mm
magazynek na 71 naboi
teoretyczna 900 strz./min
praktyczna do ok. 100 strz./min

Pistolet maszynowy PPD wz. 1940
Pistolet maszynowy PPD wz. 1940

Opis konstrukcji:
Automatyka broni wykorzystywała energię odrzutu zamka swobodnego. Pistolet mógł strzelać z zamka otwartego ogniem pojedynczym i ciągłym. Lufa z chromowanym przewodem, zaopatrzona w 4 prawoskrętne bruzdy, umieszczona w perforowanej osłonie-chłodnicy, połączona na gwint z komorą zamkową. W przedniej części komory zamkowej znajdował się wyrzutnik łusek, od dołu gniazdo magazynka, a wzdłuż prawego boku biegło podłużne wycięcie dla raczki zamkowej, zaopatrzonej w przesuwny bezpiecznik.

Amunicja:

Rosyjska amunicja była lokalną adaptacją niemieckiego naboju pistoletowego 7,63×25 Mauser. Naboje pakowano w zbiorcze drewniane skrzynki mieszczące 2304 sztuki. Masa magazynka bębnowego bez naboi 1,15 kg, a załadowanego ok. 1,8 kg.

Zwykła 7,62-мм пистолетный патрон образца 1930 года (П)

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Prędkość wylotowa:
Masa ładunku miotającego:
Donośność skuteczna:
34,45-34,85 mm
13,8-14 mm
10,2-11 g
5,45-5,6 g
480 m/s
0,55 g
200 m

Pocisk pełnopłaszczowy P z ołowianym rdzeniem.

Przeciwpancerna 7,62-мм пистолетный патрон с с бронебойно-зажигательной пулей образца 1941 года (П-41)

Długość naboju:
Długość pocisku:
Masa naboju:
Masa pocisku:
Masa ładunku miotającego:
Prędkość wylotowa:
34,45-34,85 mm
16,2-16,5 mm
9,0-10,67 g
4,25-5,16 g
0,55 g
490 m/s

Pocisk pełnopłaszczowy P-41 ze stalowym rdzeniem oraz niewielkim ładunkiem zapalającym.

W służbie niemieckiej przejęte egzemplarze broni otrzymały oznaczenie 7,62 mm Maschinenpistole 716 (r).

Źródła:

Instrukcja „Справочник по патронам стрелкового оружия Советской Армии”,  1965 r.

Instrukcja „Краткий справочник по патронам стрелкового оружия Красной Армии калибра 7,62, 12,7 и 14,5 мм”,  1946 r.

Д. Н. Болотин „Советское стрелковое оружие”, 1990 r.

Praca zbiorowa „Оружие победы. Коллекция стрелково вооружения системы В. А. Дегтярева”, 1987 r.

Witold Głębowicz, Roman Matuszewski, Tomasz Nowakowski „Indywidualna broń strzelecka II wojny światowej”, wyd. Magnum-X, 2000 r.

Terry Gander, Peter Chamberlain „Enzyklopädie deutscher waffen 1939-1945”, wyd. Motorbuch Verlag, 2006 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *