Historia konstrukcji:

Samochód ciężarowy opracowany w brytyjskich zakładach Associated Equipment Company (jako markę pojazdów używano skrót AEC) w Southall. Dla RAF karosowane jako cysterny o pojemności 9-11,5 tysiąca litrów – masa całkowita 20 ton.

Na jego podwoziu budowano także opancerzony pojazd dowodzenia AEC O857.

Opis konstrukcji:

Zastosowano zamkniętą kabinę załogi w układzie COE (Cab Over Engine – kabina nad silnikiem). Za kabiną znajdowała się skrzynia ładunkowa osłaniana brezentową plandeką rozpinaną na metalowych pałąkach. Nadwozie było umieszczone na stalowej ramie nośnej. Zawieszenie na sztywnych mostach amortyzowanych półeliptycznymi resorami piórowymi. Instalacja elektryczna o napięciu 12 V.

Czterosuwowy silnik górnozaworowy (ohv). Średnica cylindra 120 mm, skok tłoka 142 mm, stopień sprężania 16:1. Bezpośredni wtrysk paliwa. W modelu tym zastosowano bezpośredni wtrysk paliwa do cylindrów. Kadłub i głowica wykonane z żeliwa, natomiast tłoki z aluminium. Sprzęgło suche jednotarczowe. Umieszczony z przodu silnik poprzez skrzynię przekładniową przekazywał napęd na koła obu tylnych osi. Hamulce hydrauliczne z pneumatycznym wspomaganiem działały na wszystkie koła. Hamulec pomocniczy mechaniczny działał na tylne koła. Stosowano opony rozmiaru 14.00-20”.

Źródła:

David Fletcher „British military transport 1829-1956”, wyd. The Tank Muzeum, 1998