Historia konstrukcji:
Samochód pancerny PV M 36 był używany przez siły zbrojne Danii.
Został opracowany w szwedzkich zakładach AB Landsverk w Landskronie. Powstał w odpowiedzi na duńskie zamówienie z 1936 roku. Nowy pojazd powstał na bazie konstrukcji opracowanego na eksport samochodu pancernego Landsverk L-182.
Uwzględniając doświadczenia zebrane podczas testów poprzedniej konstrukcji samochodu pancernego PV M 34, tym razem zakupiono 2 pojazdy z układem napędowym 6×4 i ze znacznie mocniejszym silnikiem. Cena jednostkowa wynosiła 100 tysięcy koron duńskich. Dostarczone pojazdy otrzymały numery ewidencyjne FP.7 oraz FP.8 (FP to skrót od Forsøgspanservogn).
Dane techniczne:
| Załoga: Waga: Wymiary: Rozstaw osi: Układ napędowy: Jednostka napędowa: Skrzynia przekładniowa: Prędkość maksymalna: Zbiornik paliwa: Zasięg: Uzbrojenie: Opancerzenie: |
5 osób 7.400 kg 5.870 x 2.240 x 2.480 mm, prześwit 240 mm 3.040 + 1.000 mm 6×4 silnik 8-cyl. w układzie widlastym, chłodzony cieczą, zapłon iskrowy, pojemność 7.913 cm3, typu Büssing-NAG L8V o mocy 150 KM przy 3.000 obr./min 3 biegi, z rewersem i reduktorem na drodze 65 km/h do przodu i 32 km/h do tyłu 120 litrów na drodze 300 km 1 działko Madsen M.1933 kal. 20 mm, 2 km Madsen M.1924 typ C kal. 8 mm od 5 do 9 mm |
Opis konstrukcji:
Za podwozie posłużyła konstrukcja niemieckiej firmy Büssing-NAG Typ G 31p. Zawieszenie kół na sztywnych osiach amortyzowanych resorami eliptycznymi (obie tylne osie wspólnym resorem). Płyty pancerne przynitowane lub przykręcane śrubami do szkieletu wykonanego ze stalowych płaskowników, grubości: 5 mm strop kadłuba i wieży, 9 mm boki kadłuba i wieży.
Uzbrojenie zamontowane w jednoosobowej, obrotowej wieży obejmowało 20 mm działko Madsen M.1933 oraz 8 mm karabin maszynowy Madsen M.1924 typ C, natomiast dodatkowe dwa 8 mm karabiny maszynowe Madsen M.1924 typ C znajdowały się w przednim i tylnym, kadłubowych stanowiskach strzeleckich ulokowanych obok kierowców. Zapas amunicji kalibru 20 mm wynosił 300 pocisków, natomiast zapas amunicji kalibru 8 mm wynosił 2.800 pocisków.
Umieszczony z przodu silnik napędzał poprzez przekładnię koła obu tylnych osi. Hamulce hydrauliczne działały na wszystkie kola. Lane masywne koła zaopatrzono w komory powietrzne (tzw. pustaki). Na kołach obu tylnych osi można było założyć lekkie gumowo-metalowe gąsienice poprawiające manewrowość pojazdu w terenie.
