Historia konstrukcji:
Induktorowy polowy aparat telefoniczny F.F. 33 został opracowany na potrzeby wojsk łączności Niemiec na początku lat 30-tych XX wieku. Zastąpił on w służbie wcześniejszy model telefonu Feldfernsprecher 26. Utrzymano go w produkcji aż do końca wojny – 24 producentów wyprodukowało ok. 1.600.000 egzemplarzy.
Dane techniczne:
| Masa: Wymiary: |
5,8 kg 280 x 210 x 100 mm |
Opis konstrukcji:
Obudowa została wykonana z bakelitu (tworzywo sztuczne). Z prawej strony znajdował się otwór dla wprowadzenia korbki induktora. Górne wieko skrywało słuchawkę która wpinano do aparatu za pomocą 5-bolcowego złącza. Na wewnętrznej stronie pokrywki umieszczono schemat elektryczny urządzenia oraz rozpiskę kodów telegraficznych przypisanych do każdej z liter.
Standardowo telefon podpinano do łącznicy polowej za pomocą kabla polowego. Po zakręceniu korbką induktora wywoływano operatora, który zestawiał połączenie. Dla włączenia się do cywilnych linii telefonicznych (z centralą bateryjną lub automatyczną) stosowano przystawkę z tarczą numerową Amtsanschlieser 33.
