Rudolf Franz Ferdinand Höss
SS-Obersturmbannführer
Nr SS - 193 616 (wstąpił w 1934 r.)
Nr NSDAP - 3 240 (wstapił w listopadzie 1922 r.)
Urodzony - 22.11.1900 r. w Baden-Baden
Zmarł - 16.04.1947 - powieszony, wyrok polskiego sądu
Promocje:
1936 - SS-Untersturmführer
1938 - SS-Hauptsturmführer
30.07.1942 - SS-Obersturmbannführer
Służba:
1934 - 1938 - Blockführer w KL-Dachau
1938 - 1940 - Schutzhaftlagerführer w KL-Sachsenhausen
01.05.1940 - 09.11.1943 - Komendant KL-Auschwitz
??.11.1943 - 08.05.1945 - Szef Amt D I, SS-WVHA
Urodził się w rodzinie drobnego kupca o silnych tradycjach katolickich. Rodzice chcieli wykształcić go na
księdza, jednak syn miał inne plany, które ukształtowane zostały przez tocząca się I Wojną Światową. Po
śmierci ojca, jako 15-letni chłopiec, (zataił swój wiek), wstąpił ochotniczo do wojska, aby znaleźć się niebawem w
jednostce Kawalerii stacjonującej na Bliskim Wschodzie.
W wieku 17 lat został mianowany kapralem i odznaczony Krzyżem Żelaznym II i I klasy. Wojaczka i
nacjonalistyczne wpływy, otaczające młodego żołnierza musiały silnie oddziaływać na jego psychikę. Jak wielu
innych, późniejszych hitlerowców, zgłosił się w 1919 r. do Freikorpsu "Rossach", znanej z determinacji i
bezwzględności jednostki ochotniczej, która walczyła kolejno na Łotwie, w Zagłębiu Ruhry i na Górnym Śląsku.
Mowa Hitlera, wysłuchana na zjeździe byłych żołnierzy Korpusu "Rossach" w Monachium, w listopadzie 1922 r.,
zadecydowała o wstąpieniu Hössa do NSDAP, gdzie otrzymał numer 3 240.
W 1923 r. został zamieszany w jedno z licznych zabójstw skrytobójczych, dokonywanych przez tajne bojówki
skrajnej prawicy - tzw. Parchimer Fememord. Jednym z współtowarzyszy Hoessa wówczas Martin Bormann.
Udowodniony udział w zabójstwie kosztował młodego Rudolfa 10-letni wyrok więzienia. Na mocy amnestii z 14
lipca 1928 r. Rudolf Höss wychodzi jednak na wolność.
W następnych latach wiązał się niejednokrotnie z licznymi sprzysiężeniami o charakterze skrajnie prawicowym,
które później wchłonięte zostały przez NSDAP. W końcu wstąpił do Artamannów, nazistowskiej organizacji,
działającej głównie w Brandenburgii i na Pomorzu Zachodnim.
W roku 1934 r. wstępuje do SS, gdzie jeszcze w tym samym roku odkomenderowany zostaje do objęcia funkcji
Blockführera (kierownika bloku) w nowopowstałym obozie koncentracyjnym Dachau.
W 1936 r. awansuje do stopnia SS-Untersturmführera, obejmując jednocześnie funkcję Rapportführera i zastępcy kierownika obozu. Od tego
czasu jego kariera w Totenkopff, rozwija się błyskawicznie. W 1938 r. zostaje przeniesiony do
obozu w Sachsenhausen i jednocześnie awansowany do stopnia SS-Hauptsturmführera. W Boże Narodzenie 1939 r.
zostaje Schutzhaftlagerführerem (kierownikiem obozu).
1 maja 1940 r. Himmler osobiście mianuje go komendantem mającego powstać obozu w Oświęcimiu. Organizacja i
rozbudowa Auschwitz jest niewątpliwie jego dziełem. W ciągu trzech i pół roku sprawowania tej funkcji, z
małego, nic nieznaczącego obozu dla jeńców, uczynił największy kombinat śmierci, jaki zna historia ludzkości.
Wykonywał swoje zadania w Oświęcimiu tak sprawnie, że stał się dla zwierzchników szczególnym przykładem
obowiązkowości i wydajności. Dzięki tej opinii awansował ponownie.
9 listopada 1943 r. Höss opuszcza zajmowane stanowisko na rzecz Arthura Liebehenschla i przenosi się do WVHA gdzie
obejmuje funkcję kierownika Amt DI i zastępcy kierownika Amtsgruppe D (obozy koncentracyjne).
Od 7 kwietnia do końca czerwca 1944 r. dowodził akcją nazwaną jego nazwiskiem "Aktion Hoess" , która miała
na celu likwidację Żydów węgierskich. Na ten okres przypada rekordowa ilość zamordowanych i spalonych ludzi,
osiągnięta w ciągu 24 godzin. Liczba ta wyniosła 90 000 osób.
Po upadku Trzeciej Rzeszy ukrywał się w Szlezwiku-Holsztynie. Dopiero 11 marca 1946 r. został przypadkowo
rozpoznany i aresztowany przez brytyjską policję. Osadzono go w amerykańskim więzieniu w Norymberdze, gdzie kilkakrotnie zeznawał
jako świadek oskarżenia. Kilka miesięcy później przekazano go władzom polskim.
Dochodzenie w jego sprawie trwało prawie dziesięć miesięcy, zanim stanął przed Najwyższym Trybunałem
Narodowym w Warszawie.
2 kwietnia 1947 r. skazano Hössa na śmierć za zbrodnie przeciwko ludzkości. W dwa tygodnie później tj.,
16 kwietnia wyrok został wykonany na terenie obozu oświęcimskiego.
Odznaczenia m.in:
1914 EK I
1914 EK II
KVK I m. Schw.
KVK II m. Schw.
Verwundetenabzeichen, 1918 in Silber
Ehrenkreuz für Frontkämpfer; Landesorden
Ehrendegen des RF SS
Totenkopfring der SS