Hans Aumeier
SS-Hauptsturmführer / SS-Sturmbannführer der Reserve der Waffen-SS
Nr SS - 2 700 (wstąpił w sierpieniu 1929 r.)
Nr NSDAP - 164 755 (wstąpił w dn. 01.12.1929 r.)
Urodzony - 20.08.1906 r. w Amberg
Zmarł - 28.01.1948 r. - wyrok śmierci - NTW Kraków
Promocje:
??.12.1931 - SS-Unterscharführer
11.11.1932 - SS-Oberscharführer
20.04.1933 - SS-Hauptscharführer
20.04.1934 - SS-Untersturmführer
15.09.1935 - SS-Obersturmführer
11.09.1938 - SS-Hauptsturmführer
09.11.1944 - SS-Sturmbannführer der Reserve der Waffen SS
Kariera:
W przeciwieństwie do wielu oficerów SS, Aumeier był niewykształcony i prawie niepiśmienny.
Ukończył tylko trzy klasy szkoły podstawowej, szkołę porzucił w 1918 roku i rozpoczął naukę jako tokarz i monter w miejscowej (Amberg) fabryce
karabinów, tam był zatrudniony też jego ojciec. W 1923 roku, przenosi się do fabryki karabinów w Monachium, a do roku 1926 pracuje w podobnych
fabrykach w Berlinie, Bremie i Kolonii.
W latach 1926 - 1929 był bezrobotny i brał każdą prace by utrzymać się przy życiu.
W grudniu 1929 roku wstępuje do NSDAP.
W 1931 roku wstępuje do SA i zostaje zatrudniony w sztabie SA w Berlinie jako kierowca.
W grudniu 1931 roku zostaje przeniesiony do SS, gdzie nadal pracuje jako kierowca, w sztabie RFSS.
15.01.1934 - zostaje przeniesiony do SS-Totenkopfverbande 5, wchodzącego w skład 1. SS-Totenkopf Regiment "Oberbayern", gdzie zostaje zatrudniony
jako instruktor szkolący nowo przyjętych rekrutów w obozie koncentracyjnym Dachau. Do listopada 1934 roku awansuje na stanowisko dowódcy plutonu.
W kwietniu 1936 roku zostaje przeniesiony do 4. SS-Totenkopf Regiment "Ostfriesland", odpowiedzialnego za ochronę obozu koncentracyjnego
w Esterwegen.
W grudniu 1936 roku, zostaje przeniesiony już jako dowódca kompanii (2.SS-Totenkopf Regiment "Elbe") do obozu
koncentracyjnego w Lichtenburgu.
1937 - 1938 - dowódca kompanii 3. SS-Totenkopf Regiment "Thüringen" KL Buchenwald.
Wiosną 1937 roku zostaje przeniesiony (tymczasowo), do 12. kompanii ochrony w Weimarze (chronił m. in. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Rzeszy).
W grudniu 1938 roku, powraca do Dachau, gdzie jest odpowiedzialny za szkolenie rekrutów.
01.08.1938 - ??.01.1942 - zostaje przeniesiony do obozu koncentracyjnego Flossenburg, gdzie pełni funkcję
Schutzhaftlagerführera. W tym okresie
dwukrotnie prosi o przeniesienie do oddziałów Waffen-SS na front, lecz jego podania zostają odrzucone.
01.02.1942 - zostaje przeniesiony do KL Auschwitz na stanowisko Schutzhaftlagerführera.
Odpowiedzialny za masowe zbrodnie w tym obozie, m. in. na jego rozkaz 19.03.1942 r. rozstrzelano 144 kobiet na dziedzińcu między blokami 10 i 11.
27.05.1942 - bierze udział w rozstrzelaniu 168 więźniów.
W dniu 18.08.1943 r. zostaje karnie usunięty z obozu na rozkaz komendanta Hössa, który miał dowody korupcji i złodziejstwa Aumeiera.
Zostaje skierowany pod rozkazy HSFF "Ostland", (SS-Obergruppenführer Friedrich Jeckeln). Na jego rozkaz Aumeier, zostaje skierowany do V KPanc SS,
do jednostki saperskiej. W jej składzie bierze udział w budowaniu fortyfikacji w obszarze Oranienbaum - Leningrad, jednostka ta podlega
przejściowo pod rozkazy Organisation Todt.
Aumeier kieruje komandem budowlanym składającym się z ok. 7000 Żydów, następnie otrzymał rozkaz by zbudować i złożyć obóz koncentracyjny Vaivara
(Estonia), dla Żydów. Komendantem tego obozu (od 01.10.1943 r.), jest do sierpnia 1944 roku, do czasu kiedy pozostali przy życiu więźniowie
zostali ewakuowani do KL Stutthof.
20.08.1944 - ponowienie znajduje się pod rozkazami HFSS "Ostland", zostaje skierowany do batalionu policyjnego wchodzącego w skład "Kampfgruppe
Jeckeln", rejon Rygi. Wiadomo ze bierze udział w walkach na froncie, lecz brak jest konkretnych danych na temat jego udziału w walkach.
W październiku 1944 r., na krótko przed upadkiem Rygi, otrzymał rozkaz by się zameldować u SS-Gruppenführera Glücksa w Oranienburgu.
Otrzymuje zgodę na powrót do Dachau, lecz obrażenia spowodowane jego wcześniejszymi ranami,
uniemożliwiają mu służbę i do stycznia 1945 roku
przebywa w szpitalu. Po wyleczeniu zgłasza się do Oranienburga, gdzie
otrzymuje propozycję otrzymania stanowiska komendanta obozu
koncentracyjnego Grini w Norwegii.
22 stycznia 1945 roku przybywa do Oslo. Jest odpowiedzialny za budowę obozu dla ok. 3000 więźniów.
W przeciwieństwie do Auschwitz, tu Aumeier traktuje więźniów znacznie łagodniej i nawet współpracuje z norweskim
czerwonym krzyżem.
Prawdopodobnie zdał sobie sprawę z bliskiego końca wojny, a i musiał wiedzieć o wydanym na niego
wyroku śmierci (wraz z 14 innymi członkami
załogi Auschwitz), jaki wydało polskie podziemie. Tekst wyroku został
opublikowany przez Polską Agencję Telegraficzną w Londynie w
dniu 12.03.1944 r.
7 maja 1945 roku Aumeier, uwalnia więźniów i zamyka obóz.
11 czerwca 1945 roku, zostaje zatrzymany obozie Terningmoen - nosił nadal mundur SS i miał podrobione dokumenty.
Przebywał m. in. w obozie
jenieckim w Cagle (dystrukt Londyn).
W okresie 15.11.1945 - 13.12.1945 r. był sądzony za popełnione zbrodnie w obozie w Dachau i skazany został na karę śmierci.
03.05.1947 - ekstradycja do Polski.
Wyrokiem Najwyższego Trybunału Wojskowego z 22 grudnia 1947 r. skazano go na karę śmierci.
Wyrok wykonano w dniu 28.01.1948 r. w więzieniu Montelupi, Kraków, godz. 7.23.
Odznaczenia m.in.:
SS-Totenkopfring
SS-Ehrendegen
Reichssportabzeichen in Gold
SA-Sportabzeichen
Mitglied des Vereins "Lebensborn"