Hitler-Jugend - trudne początki.
Rozczarowanie przegraną wojną oraz niepewność jutra w
powojennych Niemczech, pchała młodzież w objęcia różnych
organizacji: katolickich, komunistycznych oraz
nacjonalistycznych.
Trudny okres w dziejach powojennych Niemiec, upokorzonych
postanowieniami Traktatu Wersalskiego, tylko wzmagał chęć
odwetu i nadzieję na lepsze jutro.
We wczesnym okresie istnienia DAP/NSDAP, Hitler i inni przy-
wódcy partyjni, nie mieli jeszcze konkretnych poglądów w
sprawie niemieckiej młodzieży. Na ironię zakrawa fakt, że w tym
wczesnym okresie istnienia partii, młodzież była ignorowana i
niechętnie patrzono na wciąganie jej do szeregów partii.
Do 1922 roku NSDAP nie utworzyła w swoich szeregach, żadnej
organizacj zrzeszającej niemiecką młodzież. Była po prostu zbęd-
nym balastem, z którym nie wiadomo co zrobić.
Jako ciekawostkę podam fakt że, Gustav Adolf Lenk przyszły
przywódca młodzieży, już 12 września 1920 roku próbował za-
pisać się do NSDAP, lecz nie został przyjęty z powodu braku 18
lat, (urodził się 15.10.1903 r.) i to mimo faktu że jego ojciec,
organizował spotkania członków partii w piwiarni Stadtkeller w
Monachium. Wówczas młody Lenk zaproponował przyłączenie do
NSDAP organizacji młodzieżowej, która wówczas jeszcze nie
istniała. Mimo swojego entuzjazmu, początkowo nie znalazł po-
parcia dla swojej idei.
Sytuacja uległa zmianie, gdy Hitler już niepodzielnie zaczął prze-
wodzić NSDAP. 8 marca 1922 roku, w Völkischer Beobachter,
Hitler opublikował artykuł zachęcający niemiecką młodzież do
włączenia się w szeregi nowej organizacji Jugendbund der
NSDAP. Organizacja miała zrzeszać młodzież o poglądach
faszystowskich i podlegać NSDAP.
12 marca 1922 roku na czele nowego związku stanął Adolf Lenk.
Stworzył on organizację o nazwie Narodowosocjalistyczny
Związek Młodzieży (NS Jugendbund), młodzieżowej przybudówki
noszącej brązowe koszule Oddziałów Szturmowych (Sturmabteilungen), czyli SA.
Podlegał on Oberster SA-Führer, kierownictwu SA.
W marcu 1922 roku Lenk wytyczył kierunki działalności dla kierowanej przez siebie organizacji.
I tak:
- zwiększenie liczebności organizacji, oparte na ideologii NSDAP,
- popieranie działalności i ideologii NSDAP,
- wychowywanie w miłości do ojczyzny (Heimatland),
- utrzymywanie wysokiego morale i czystości rasowej,
- pogarda dla wszystkiego co żydowskie.
Członkostwo w Jugendbund, było dostępne tylko dla czystych aryjczyków w wieku od 14 do 18 lat.
Wszystkie elementy żydowskie czy też obce rasowo oraz cudzoziemcy nie mieli wstępu do kierowanej przez
Lenka organizacji. Każdy nowo przyjęty członek organizacji, musiał przysiąc osobistą wierność Adolfowi
Hitlerowi oraz programowi NSDAP.
W chwili powstania, Jugendbund der NSDAP, zostaje podzielony na organizacje:
Jungmannschaften - chłopcy w wieku 14 - 16 lat,
Jungsturm Adolf Hitler - chłopcy w wieku 16 - 18 lat,
Sekcja dla młodych niemieckich dziewcząt.
13 maja 1922 roku, oficjalnie poinformowano o utworzeniu młodzieżowego ruchu podległego NSDAP. Główna
siedziba Jugendbund der NSDAP, mieściła się w Monachium. W krótkim okresie czasu zaczęły powstawać
pierwsze zamiejscowe grupy, głównie w południowych Niemczech a nawet kilka w Austrii. Jednak ich
liczebność nie była wysoka, zwykle liczyły kilku czy też kilkunastu członków. Lenk organizuje szkolenia dla
ochotników z Austrii i Sudetów na terenie Niemiec, w Monachium.
Na terenie Niemiec, Lenk aby dotrzeć do szerszych kręgów młodzieży zaczyna wydawać pismo Jugendbundu
"Der Nationale Jungsturm , Nachrichtenblatt der Nationalsozialistischen Jugendbundes". Po 12 sierpnia 1922
roku, z powodu trudności finansowych, gazeta ukazuje się jako tygodniowy dodatek do "Völkischer Beobachter".
Pierwszy publiczny występ Jugendbundu, ma miejsce 2 września 1922 roku, podczas obchodów tzw. Day in
Nürnberg, gdzie około 900 młodych członków zatrudnionych zostało do obsługi. Kolejny publiczny występ
młodych nazistów miał miejsce podczas tzw. Bitwy o Cotburg. Wystąpili tam razem z bojówkami SA, biorąc
udział w ulicznych zamieszkach.
Podległość SA stwarzała wiele problemów, gdyż członkowie Jugendbund, podlegali takiej samej dyscyplinie i
organizacji, jak dorośli szturmowcy. Kolejnym problemem był fakt takiego samego umundurowania, w
związku z czym trudno było odróżnić młodego od dorosłego szturmowca w ulicznych czy piwiarnianych
burdach i zamieszkach ulicznych.
Wkrótce po tych wydarzeniach, odbywa się pierwszy zjazd Jugendbund der NSDAP. Obecny na nim
Hitler wręcza młodym nazistom ich pierwszy sztandar. Był to biały proporzec, zawierający złotą
kotwicę i swastykę. Lenk poinformował Hitlera i innych przywódców NSDAP o istnieniu 39 ośrodków
Jugendbund, (Ortsgruppen), liczących w sumie 1200 członków.
W czasie listopadowego nieudanego puczu w Monachium, (1923 r.), Lenk i Jugendbund bezpośrednio
nie brali udziału. Niemniej Lenk i wielu członków Jugendbundu, działali jako posłańcy. W wyniku
strzelaniny ginie jeden członek Jugendbundu, Kurt Neubauer.
W wyniku nieudanego puczu w Monachium, działalność Jugendbund der NSDAP zostaje zakazana,
podobnie jak SA i NSDAP.
Podczas zakazu działalności NSDAP i podległych jej organizacji, Lenk nie ustawał w próbach wskrze-
szenia działalności Jugendbundu. Utworzona przez niego Vaterländische Jugendverband Grossdeutschlands, kończy działalność gdy w
grudniu 1923 roku Lenk zostaje aresztowany i uwięziony.
W kwietniu 1924 roku zostaje wypuszczony na wolność i wkrótce zakłada nową organizację Grossdeutsche Jugendbewegung (Gdjb),
lecz i ta kończy się niepowodzeniem, gdy 25 listopada 1924 roku, ponownie zostaje aresztowany za zakazaną polityczną działalność.
Na zdjęciu Baldur von Schirach odbiera defiladę młodych członków Hitlerjugend.
Udało się natomiast reaktywować Jugendbund w Saksoni. Kurt Gruber, dwudziestoletni student prawa, kierujący młodzieżą
nieudanym puczem, korzystając z przychylności władz stworzył Wielkoniemiecki Ruch Młodzieży (Grossdeutsche Jugendbewegung -
GDJV). Kierowany przez niego odłam, początkowo współpracuje z innymi organizacjami, m.in. z SA w ramach Frontbannu, nawet
wchodzi w jego skład, lecz wkrótce powraca do pierwotnej nazwy GDJV.
Istniała też organizacja w Austrii - Schilljugend, kierowana przez Gerharda Rossbacha.
20 grudnia 1924 roku, Lenk zostaje wypuszczony na wolność. Z niesłabnącym entuzjazmem zabiera się za tworzenie nowej organiza-
cji dla młodzieży, Deutsche Wehrjugend. Tym razem robi to bez poparcia Hitlera i uwięzionych działaczy NSDAP. Zrobią oni
wszystko aby działalność Lenka zakończyła się niepowodzeniem, (jego działalność nie byłą akceptowana przez kręgi partyjne).
Szeregi organizacji w całych Niemczech nadal
były nieliczne, i tak:
1924 rok - 2.400 członków,
1925 rok - 5.000 członków,
1926 rok - 6.000 członków.
Po wyjściu A. Hitlera na wolność, przez pewien
czas panował zamęt w szeregach organizacji
młodzieżowych, w wyniku czego Lenk zre-
zygnował z dalszego kierowania młodzieżą,
podobnie jak i Rossbach.
W czasie drugiego Krajowego Zjazdu Partii w
Weimarze (3 - 4 lipiec 1926), GDJV przemia-
nowano na Hitler Jugend, Bund Deutscher
Arbeiterjugend (HJ), (Młodzież Hitlera, Związek
Niemieckiej Młodzieży Robotniczej).
Zgodnie z oczekiwaniami, nazwa wkrótce została skrócona do: Hitler-Jugend (HJ). Gruber został mianowany Reischführerem Hitler-
Jugend, (Reichsführer der HJ), odpowiedzialnym za sprawy rozwoju ruchu młodzieżowego na terytorium całych Niemiec i Austrii.
Po raz pierwszy od 1923 roku, nowa organizacja HJ, publicznie zaprezentowała się podczas Reichparteitagu w Weimarze. Główna
siedziba HJ mieściła się w Plauen w Saksonii. Przez kilka następnych lat HJ, tylko nieznacznie powiększał swoje szeregi:
1927 rok - 8.000 członków,
1928 rok - 10.000 członków,
1929 rok - 13.000 członków.
Dopiero w 1930 roku nastąpiło podwojenie liczebności - 26.000 a w roku następnym liczebność HJ wzrosła do 63.700 członków.
HJ nadal była częścią SA, gdyż Hitler, który dbał o to, aby chwalić osiągnięcia Hitler-Jugend, jednocześnie przejawiał całkowity brak
zaufania do jakiejkolwiek grupy, która w obrębie jego organizacji NSDAP mogłaby stwarzać choćby najmniejsze zagrożenie.
Z inicjatywą podporządkowania Hitler-Jugend partyj-
nym Oddziałom Szturmowym (SA) wystąpił jej najwyż-
szy dowódca, Franz Pfeffer von Salomon i taką
decyzję Hitlera uzyskał.
Grubera podporządkowano szefowi SA, ale dzięki
umiejętnościom Pfeffera von Salomona została nawią-
zana dobra współpraca.
Dalszym krokiem na tej drodze było utworzenie Komi-
tetu NSDAP ds. Młodzieży pod przewodnictwem von
Salomona.
Jej członkowie podobnie jak przed 1923 rokiem, tak i
teraz używali takiego samego jednolitego umun-
durowania. Stało się to przyczyną śmierci kilku z nich,
podczas ulicznych zamieszek, gdyż byli brani za
szturmowców SA. Zmusiło to w końcu kierownictwo HJ
do opracowania i wprowadzenia innego umunduro-
wania dla swoich podwładnych.
Gruber zachowywał w umundurowaniu brązowe koszule, dodawał czarne szorty oraz
nowy wzór opaski naramiennej.
To za czasów Grubera wprowadzono następujący schemat organizacyjny:
1. Departament - administracja i finanse,
2. Departament - edukacja i organizacja,
3. Departament - opieka socjalna,
4. Departament - światopogląd,
5. Departament - film i fotografia,
6. Departament - dział społeczny i związkowy,
7. Departament - propaganda,
8. Departament - sztuka i kultura,
9. Departament - sekcja młodych chłopców (Jungmannschaften),
10. Departament - sekcja dziewcząt,
11. Departament - sport,
12. Departament - prasowy,
13. Departament - wycieczki i podróże,
14. Departament - sporty wojskowe (Wehrsport).
Dla lepszego kierowania i powiększenia werbunku w szeregi Hitler-Jugend,
wprowadzono na wzór NSDAP podział terytorialny, i tak:
34 Gau, na terytorium Niemiec,
7 Gau poza granicami, m. in. w Austrii, Gdańsku i w Sudetach, (terytoria te wg.
Hitlera należały do Niemiec).
Każdy Gau dzielił się na:
Kreise
Zellen
Blocks
Ta struktura HJ, pozostała praktycznie bez zmian aż do maja 1945 roku.
Grauber wprowadził zasady rekrutacji oraz opłaty członkowskie (4 fenigi miesięcznie).
W 1926 roku, do podstawowej struktury HJ wprowa-
dzono następujący podział:
HJ Hitlerjugend,
NS Ärtztebund (lekarze),
NS Deutscher Studentenbund (NSDStB) (studenci),
NS Frauenschaftbund (kobiety),
NS Lehrerbund (nauczyciele),
NS Rechtswahrerbund (prawnicy),
NS Schülerbund (uczniowie).
Gruber mógł pochwalić się przed Hitlerem znaczącymi
osiągnięciami.
Od 80 oddziałów istniejących w 1926 roku, jego ruch
rozrósł się do około 450 w 1929 roku, a liczba
członków wzrosła odpowiednio z 700 do 13 000 ludzi.
W grudniu 1928 roku, powstaje sekcja dla chłopców w
wieku 10-14 lat, Deutsch Knabenschaft, która 27 marca
1931 roku zostaje przemianowana na Deutsche
Jungvolk in der HJ i oficjalnie wchodzi w skład HJ.
Rok 1929 był ważną datą w dalszym rozwoju HJ.
W marcu Gruber wydaje dwie gazety dla nazistowskiej młodzieży: "Die Junge Front" i "Hitler Jugend Zeitung", (obowiązkowa
prenumerata dla członków HJ).
Młody przywódca studentów w Monachium, Baldur von Schirach, dzięki swoim koligacjom rodzinnym, doprowadził do formalnego
podpisania umowy regulującej działalność NSDAP i HJ.
23 kwietnia 1929 roku, opublikowano ustawę, której głównym punktem był fakt że każdy członek NSDAP musiał zapisać swoje dziecko
do Hitlerjugend. Miało to wzmocnić pozycję organizacji a zarazem izolować młodzież nie należącą do HJ.
W lipcu 1929 roku powstaje sekcja dla dziewcząt w wieku ponad 14 lat - Schwesternschaft der HJ, przekształcona w lipcu 1930 roku,
na Bund Deutscher Mädel (BDM).
W listopadzie 1929 roku, członkowie HJ biorą udział w wielkiej paradzie w Monachium. Podobny pokaz siły i sprawności Hj ma miejsce
w marcu 1930 roku w Berlinie. Odbywa się on pod hasłem Vom Wiederstand zum Angriff, (Od oporu do ataku).
27 kwietnia 1931 roku, na skutek rosnącego wpływu E. Röhma na Hitlera, Gruber został bezpośrednio podporządkowany Röhmowi,
jako szefowi sztabu SA. Co więcej, Röhm otrzymał pełnomocnictwo zatwierdzania mianowań wyższych funkcjonariuszy HJ.
Jednocześnie osłabiono pozycję Grubera, polecając mu, aby przeniósł się do Monachium. Do tej pory miał on swoja kwaterę główną
w Plauen w Saksonii, w której znajdował się poza bezpośrednim zasięgiem Röhma. Od tego dnia HJ był już pod bezpośrednią
kontrolą SA.
W odpowiedzi na pogardliwą uwagę, że Hitler-Jugend może zebrać z trudem 25 000 członków, Gruber złożył zuchwałą obietnicę.
Oświadczył, iż do końca 1931 roku podwoi liczebność organizacji - do 50 000 członków. Było to niemożliwe do urzeczywistnienia i z
monachijskiej kwatery głównej szybko nadeszły wiadomości o "rezygnacji" Grubnera.
W kwietniu 1931 roku powstaje sekcja dla dziewcząt młodszych (10-14 lat) - Jungmädelgruppe (JM).
Powstaje też National-Sozialistische Schülerinnenbund (NSSi), ale w lipcu 1932 roku zostaje połączona z BDM.
Pod koniec roku Kurt Gruber i Baldur von Schirach, (przywódca narodowosocjalistycznych studentów), rozpoczynają walkę o
przywództwo HJ.
Von Schirach (zdjęcie po lewej), ma poparcie Hitlera, a Gruber korzysta z poparcia szefa
sztabu SA, Pfeffera von Salomona.
W 1931 roku kierownictwo HJ przeprowadza kolejny podział struktur HJ:
Jungvolk - chłopcy od 7 do 15 roku
Scharen - chłopcy od 15 do 18 roku
Ring - przywódcy młodzieżowi, nie należący do organizacji.
31 października 1931 roku kończy się walka o przywództwo HJ.
Decyzją Hitlera - "W ramach najwyższego dowództwa SA tworzy się nowy urząd
Reichsjugendführera (RSF). Reichsjugendführer podlega bezpośrednio szefowi sztabu
SA. Na stanowisko Reichsjugendführera, mianuję towarzysza partyjnego von
Schiracha... . Ma on informować na bieżąco szefa sztabu o wszystkich problemach
dotyczących organizacji młodzieżowych ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień
dotyczących SA otrzymuje on stopień Gruppenführera (SA), a jego mundur zostanie
odrębnie określony".
W 1932 roku kierownictwo HJ przeprowadza czystkę, pozbywając się ludzi
niekompetentnych, nieczystych rasowo i nie umiejących pracować z młodzieżą.
13 maja 1932 roku HJ zostaje oddzielony od SA i staje się niezależną organizacją,
podległą bezpośrednio NSDAP a więc Hitlerowi.
1 i 2 października 1932 roku, członkowie Hitlerjugend biorą udział w największej paradzie w swojej dotychczasowej historii. Odbywa
się ona w tzw. Reichsjugendtag (dzień młodzieży niemieckiej), w Pocztadmie. Ponad 70.000 członków HJ (55.000 chłopców i 15.000
dziewcząt) przemaszerowało przed Hitlerem. Wygłosił on z tej okazji przemówienie i następnie z uwagą obserwował kilkugodzinny
przemarsz zwartych szyków HJ.
W październiku NSDAP odnosi wielki sukces wyborczy w wyborach do Reichstagu. Wzrastająca popularność NSDAP i możliwość
przejęcia przez nią władzy, powoduje znaczny przyrost liczebny szeregów HJ i w 1932 roku wynosi 107.956 członków.
|