Dietrich Eckart urodził się 23 marca 1868 roku w z Neumarkt.

   Studiował medycynę, lecz nie ukończył studiów. Przez kilka lat starał się zarobić na życie pisząc    gry i wiersze. Jednym z jego ważniejszych dokonań tego okresu, było przetłumaczenie na język    niemiecki w 1912 roku, sztuki Henryka Ibsena "Peer Gynt".
   W 1913 roku, przyłączył się do prawicowego odłamu organizacji Thule i w ten sposób zaistniał    na politycznej scenie Monachium. Dał się poznać jako autor kilku anty semickich periodyków, jak    np. "Auf gut deutsch". Zaistniało ono na rynku w 1919 roku, dzięki znacznej pomocy organizacji    Thule.

   Po zakończeniu I wojny światowej, był znanym, a zarazem zajadłym krytykiem Republiki    Weimarskiej.
   W 1919 roku, wraz z Antonem Drexlerem i Gottfriedem Federem, współdziałał przy zakładaniu    DAP - Deutsche Arbeiterpartei (Niemiecka Partia Robotnicza).
   W sierpniu 1919 roku, Eckart poznał Hitlera i już wkrótce stał się jego przyjacielem a zarazem i    nauczycielem.

   Na początku 1923 roku, prokuratura bawarska, oskarżyła Eckarta o zniesławienie i polityczne    ataki na prezydenta Republiki Friedricha Eberta. 12 marca 1923 roku, odbyła się pierwsza    rozprawa, na której Eckart się nie stawił. Wydano nakaz aresztowania.
   Hitler wraz z najblizszymi współpracownikami postanowili go chronić.Dzięki pomocy kpt. Röhma i Christiana Webera, został       wywieziony w bezpieczne miejsce, jakim był hotel w Moritz, prowadzony przez jednego z sympatyków NSDAP.

   Kilka dni później odwiedził go A. Hitler. Eckart bezpieczny w ukryciu, przeczekał nieudany pucz w Monachium. Dzień później został       aresztowany. Jednak z powodu choroby serca został zwolniony. Nie cieszył się jednak długo gdyż zmarł 26 grudnia 1923 roku.

   Hitler doceniając jego zasługi dla ruchu narodowo socjalistycznego, uznał pokój w którym Eckart spędził ostatnie dni życia za       pamiątkę i nie zezwolił na dokonywanie w nim jakichkolwiek zmian.

   Dlaczego jego postać jest tak ważna dla wczesnego okresu istnienia NSDAP ?
   To właśnie on był tym człowiekiem, który dzięki swoim znajomością, wprowadził Hitlera do salonów bogatych i wpływowych       członków miejskiej burżuazji w Monachium. Dzięki temu młoda partia otrzymała fundusze które pozwoliły jej przetrwać finansową       zapaść.
   W czasie trwania puczu Kappa w Berlinie, to właśnie Eckart, zorganizował pieniądze na wynajem samolotu, którym on i Hitler       polecieli do Berlina. Eckart był również gwarantem pożyczki, jakiej udzieliła Reichswehra, na zakup "Völkischer Beobachter".

   Niezależnie od jego działalności na polu finansowym, jeszcze większe znaczenie miały jego m.in. antysemickie i anty-       republikańskie poglądy, które przekazywał Hitlerowi. Był jego stałym towarzyszem i znajdował się w ścisłym gronie, osób będących       wokół Hitlera.

   Hitler doceniał jego znaczenie dla partii i siebie. Jednak gdy Hitler umocnił się na pozycji lidera NSDAP, Eckart przestał być mu       potrzebny, mimo to nadal utrzymywali koleżeńskie stosunki. W czasie gdy Hitler rozpoczął budowanie "kultu" wokół swojej osoby,       Eckart zaczął go otwarcie krytykować.

   Rola Eckarta w kształtowaniu antysemickich i anty bolszewickich poglądów Hitlera była jednak znaczna, co zresztą sam Hitler docenił       w "Mein Kampf", zamieszczając pośmiertne wspomnienie o Eckarcie:

   "Pomiędzy wszystkimi mogłem rozpoznać człowieka, który jak nikt inny poświęcił swe życie ku przebudzeniu naszego       narodu w literaturze, poezji, myśli, aż w końcu w czynie: