Początkowo NSV nawet utrzymywała poprawne stosunki z w/w organizacjami, co o dziwo wywołało ich zadowolenie. Kierownictwo       protestanckiej Misji Wewnętrznej nawet było zadowolone z takiego obroty sprawy, gdyż widziało w tym osłabienie katolickiego Cari-       tasu. Dalej, w NSV, widziało organizację która nawet reprezentowała jej interesy, dlatego stosunkowo szybko znaleźli wspólny język       z narodowymi socjalistami w kwestii patriotyzmu a nawet uznali teorię naprawy rasowej. Osoby a kierownictwa Misji Wewnętrznej       objęły wkrótce ważne stanowiska w kierownictwie NSV.
   Katolicki Caritas, z zadowoleniem przyjął natomiast kres niepokojów wewnętrznych, powrót do polityki wartości prorodzinnych,       porządku i zaufania do siebie. Ponadto jego kierownictwo miało nadzieję, że zawarty w 1933 roku, konkordat z Watykanem umożliwi       im dalszą spokojną egzystencję. Dlatego też oddano czołowe stanowiska we własnej organizacji narodowym socjalistom, zaczęto       używać pozdrowienia NSDAP i w czasie publicznych uroczystości śpiewano nazistowskie pieśni.

   Po wchłonięciu tych organizacji i przejęciu Czerwonego Krzyża, NSV stworzyła nowy ogólnokrajowy związek, w którym przestały       obowiązywać kolektywne decyzje, zastąpione zasadą wodzostwa.
   W 1934 roku, poważnie ograniczono możliwości wyznaniowych organizacji dobroczynnych zbierania funduszy poza świątyniami. Wła-       dze państwowe odtąd wydawały zezwolenie na prowadzenie działalności charytatywnej i zakazały używania do tego celu poczty. Mało       tego, wprowadzono nakaz uczestniczenia we wszystkich akcjach narodowosocjalistycznej Pomocy Zimowej (Winterhilfswerk), w za-       mian za co wypłacano proporcjonalny udział w zyskach. Organizacje charytatywne od czasu hiperinflacji 1923 roku, otrzymywały       subsydia z kasy państwowej, lecz obecnie decyzja o ich przyznawaniu leżała w gestii NSV.

   W 1938 roku Misja Wewnętrzna zgłosiła zapotrzebowanie na 2, 84 mln marek, a Caritas na 1, 2 mln, otrzymały zaś odpowiednio 15 i       12 procent żądanej sumy, lecz w zamian musiały odprowadzać podatek obrotowy. Rok później i tą skromną pomoc wstrzymano,       argumentując że to NSV prowadzi działania wspierające w przyłączonych niedawno do Rzeszy Austrii i Czechach.

po lewej - ciekawa odznaka - połączenie metalu z szydełkową wstawką.

Do 1939 roku, NSV wyrosła w III Rzeszy, na drugą pod względem liczebności masową    organizację narodowosocjalistyczną, po Niemieckim Froncie Pracy - mając 12, 5 mln    członków, czyli 15% ogółu ludności. Dzięki składkom członkowskim i masowym akcją    zbiórki pieniędzy do kas NSV trafiały ogromne sumy.

NSV stworzyła nowatorskie metody działania, eliminując zbędną biurokrację a zastę-    pując ją energiczną działalnością oraz połączeniem oficjalnej pomocy społecznej z    dobroczynnością. Zatrudniała około osiemdziesięciu tysięcy osób a ponad milion pra-    cowało dla niej społecznie.

Masowy udział w akcjach ochotniczych demonstrował wspólnotę narodową w działa-    niu, umożliwiając zarazem władzą kierowanie zebranych środków na cele inne niż    pomoc ubogim. W ten sposób, wykorzystując fakt ponoszenia finansowego ciężaru    pomocy społecznej przez samą ludność, można było stopniowo ograniczać i tak już    skromne środki z budżetu.

NSDAP potrafiła zdemontować państwo opiekuńcze, stopniowo zastępując je działal-    nością partyjnych organizacji, wobec których potrzebujący nie mogli lub nie chcieli    wysuwać roszczeń.
   Hitler stwierdził, że dobroczynność odgrywa funkcję dydaktyczną jakiej nie spełniłby żaden podatek:
   "Z pewnością (podatek na cele społeczne) byłby dużo prostszy i znacznie mniej uciążliwy dla bardzo wielu ludzi, nie zrealizowalibyśmy       jednak tego, co chcieliśmy osiągnąć dzięki Pomocy Zimowej, to jest edukowania niemieckiej wspólnoty narodowej".

   Pomoc Zimową zapoczątkował w 1931 roku rząd Brüninga, Hitler jednak przypisał sobie całą zasługę, inaugurując październikową       akcję zbierania darów. Organizowaniem Pomocy Zimowej zajmowała się wprawdzie NSV, lecz Hilgenfeld podlegał ministrowi       propagandy Goebbelsowi, a ten z kolei wiedział jak zabrać się do działania.
   Podstawową sprawą było przedstawienie "wspólnoty narodowej" w działaniu, przyćmienie poczynań charytatywnych kościołów przez       narodowosocjalistyczny "socjalizm czynów". Pomocą obejmowano nawet byłych komunistów, pod warunkiem że wyrzekli się dawnych       przekonań.

   W 1935 roku, otwierając październikową kampanię pomocy, Hitler powiedział:
   "Poprzez tak widoczne demonstracje nieustannie poruszamy sumienie naszego narodu i raz za razem uświadamiamy wam, że należy       uważać się za człowieka społeczności i nie unikać poświęceń!...
   Chcemy pokazać całemu światu i naszemu narodowi, że my Niemcy, uznajemy słowo "wspólnota" nie za pusty dźwięk, ale za coś, co       naprawdę wymaga od nas wewnętrznego zobowiązania".

   Członkowie i zwolennicy NSV sprzedawali podczas akcji dobroczynnej tandetne przedmioty, w ten sposób częściowo pobudzając       produkcję przemysłu lekkiego, w nagrodę zaś dostawali certyfikaty, znaczki i inne drobiazgi, którymi zwykle nagradza się skautów.

Przykład pamiatek, sprzedawanych podczas akcji dobroczynnych.

   Po początkowym i burzliwym okresie swojej działalności, po zlikwidowaniu problemu bezrobocia w Niemczech i ogólnej poprawy       warunków życia, zmieniły się też kierunki zainteresowania NSV.
   Po 1938 roku, główne pola działania NSV to:
   - matka i dziecko
   - działalność kobiet w Niemieckim Związku Kobiet (Deutschen Frauenbund)
   - przedszkola
   - pomoc w gospodarstwie domowym
   - pomoc młodzieży
   - walka z gruźlicą (Tuberkulosehilfswerk)
   - ruchome punkty dentystyczne
   - służba dworcowa
   - instytucja dobroczynna wydająca posiłki (Ernährungshilfswerk)
   - oraz Pomoc Zimowa (Winterhilfswerk)

   Do 1939 roku NSV wyrosła na druga pod względem liczebności masową organizację narodowosocjalistyczną w Niemczech - po       Niemieckim Związku Pracy - mając 12,5 miliona członków. Dla zobrazowania skali wielkości NSV podam że jej członkami było 15 pro-       cent ogółu ludności, prawie w co drugiej niemieckiej rodzinie ktoś należał do NSV.

   W połowie 1939 roku, NSV składała się z:
   40 okręgów (Gau)
   813 kół (Kreis)
   26138 miejscowości (Ortswaltungen)
   97161 komórek (Zellen)
   511689 bloków (Blocks)

   Czyż może nas więc dziwić fakt, że NSDAP kontrolowała każdą dziedzinę życia w Niemczech i praktycznie każdą rodzinę ?

   Działania NSV skupiły się na pomocy i ogólnie pojętemu szkoleniu kobiet i dzieci. Organizowano wszelkiego rodzaju kursy i szkolenia.       Począwszy od właściwego odżywiania się podczas ciąży, nauki opieki nad noworodkiem, opieka w przedszkolach, pomocy w pracach       domowych a nawet nauce gotowania. Każdy mógł liczyć na pomoc i zainteresowanie NSV, oczywiście nie dotyczyło to "obcych"       rasowo, więźniów, pospolitych wyrzutków społeczeństwa lub elementów obcych światopoglądowo.
   Organizowano opiekę nad młodzieżą podczas wakacji - ściśle współpracując z odpowiednimi organizacjami młodzieżowymi, otaczano       opieką wdowy i sieroty. Dbano tez o zdrowie narodu, w tym celu służyły badania przeciwgruźlicze, ruchome punkty dentystyczne       docierały do najodleglejszych zakątków Niemiec,

   W celu większego oddziaływania na społeczeństwo, NSV już od 1933 roku wydawała miesięcznik "Nationalsozialistischer Volks-       dienst" (Narodowosocjalistyczna Służba Ludu), a od 1936 roku serię książek "Ewiges Deutschland", (Wieczne Niemcy).

   Lata wojny jeszcze bardziej zwiększyły zakres działania i opieki NSV nad ludnością. Zwiększyła się ilość wdów i sierot. Naloty alianckie       na Niemcy, spowodowały konieczność ewakuacji dzieci i młodzieży oraz części ludności cywilnej w bardziej bezpieczne miejsca, mniej       narażone na bombardowania.

   Organizacja NSV dbała też m. in. o zapewnienie dachu nad głową rodzinom które straciły swoje domy i mieszkania w wyniku bom-       bardowań. Wszystkim uchodźcom trzeba było zapewnić zarówno wyżywienie jak i odpowiednia odzież. NSV działała w ścisłej współ-       pracy z lokalnymi komórkami NSDAP.
   Pod koniec wojny doszły jeszcze setki tysięcy uchodźców z terenów zajmowanych przez wojska przeciwnika, nad którymi tez trzeba       było roztoczyć opiekę i zapewnić pomoc.

   Działalność NSV, mimo że była to organizacja podległa NSDAP i kierowała się tym samym światopoglądem, była niezwykle pożyteczna       dla społeczeństwa niemieckiego, któremu starała się pomóc podczas trudnych lat wojny. Po okupacji Niemiec, alianci chętnie korzysta-       li z jej doświadczeń, zwłaszcza w dziedzinie opieki socjalnej i charytatywnej.