Schutzstaffeln - SS
część II - do 1933.01.30



   6 stycznia 1929 roku jest data przełomową w historii Schutzstaffeln.
   Można nawet założyć że jest to data rozpoczęcia właściwej historii tej złowrogiej    organizacji.

   Himmler nie był postacią nieznana w partii i SS. Pełnił wcześniej wiele    odpowiedzialnych funkcji i dal się poznać jako niestrudzony propagandzista.
   Był zastępcą Gaulaitera Dolnej Bawarii, zajmował się propaganda na rzecz NSDAP.    Jako zastępca szefa SS okręgu Dolnej Bawarii, Himmler organizował i kierował tam    oddziałem SS.
   Był użytecznym dla partii w okresie jej rozbicia, jak i teraz gdy udało się zjednoczyć    wszystkie odłamy NSDAP pod kierownictwem Hitlera. Miał naturalne skłonności do    zdobywania informacji i intrygowania. Łącząc organizację propagandy w partii, która    tak bardzo zależała od aktualnych informacji, z przywództwem SS w jednym z    najważniejszych okręgów, Himmler znajdował się w samym centrum działań SS,    kiedy we wrześniu 1927 roku został mianowany zastępca Reichsführera SS.
   Natychmiast dało się odczuć jego zamiłowanie do porządku i dyscypliny.

   Rozkaz SS nr 1 z 17 września jego autorstwa, wprowadził ścisłe przepisy dotyczące    umundurowania, zachowania, zajęć szkoleniowych i obowiązków wywiadowczych.    Zamiast różnobarwnych skórzanych portek czy kolorowych ubiorów sportowych,    które członkowie SS mieli zwyczaj nosić na służbie, obowiązkowy strój obejmował    teraz czarne bryczesy, brązowe koszule, czarne krawaty, czarny skórzany    ekwipunek i czarne czapki.

   Przed zebraniem każdy oddział, miał być ustawiony w szyku i poddany inspekcji.    Każdy członek oddziału winien posiadać przy sobie: legitymacje partyjną, przepustkę    SS oraz śpiewnik SS.

   Himmler już na samym początku swojej działalności, jeszcze jak zastępca    Reichsführera SS wyraźnie zaznaczył jak widzi rolę SS.

   Organizacja ta od samego początku swojego istnienia była organem gwarantującym bezpieczeństwa Hitlera. Miała go chronić przed       rywalizującymi odłamami wewnątrz samej NSDAP jak i SA. Przywódcy SS otrzymali wyraźny sygnał by meldowali natychmiast, jeżeli       ich zdaniem widzieli nieprawidłowości zarówno w kierownictwie SS, NSDAP oraz w SA.
   W rozkazie tym, Himmler wspomniał też o wywiadowczej roli SS:
   "Dowódca SS i każdy członek SS, za jego pośrednictwem będzie meldował o wszystkich zastanawiających doniesieniach dotyczących       przeciwników, zwłaszcza o wzmożonej aktywności Reichsbabber (socjaldemokraci), KPD (komuniści), szczególnie jej czołowych       przywódców itp.; o wszystkich masonach i wybitnych przywódcach żydowskich, o których wiadomo SS; o wszystkich nadzwyczajnych       wydarzeniach w sferach politycznych i gdzie indziej (...), które mogłyby nas zainteresować".




   29-letni Heinrich Himmler obejmując stanowisko Reichsführera SS, sprawował władzę nad 280 SS-manami. Mimo swego nie-       pozornego wyglądu, Himmler był znakomitym organizatorem i człowiekiem o niezłomnej woli.
   Powoli, bez rozgłosu, ale z żelazną konsekwencją realizował swoje teorie elity rasowej. Zaczął od czystki w samej SS, w której mimo       starannej selekcji, lata poniżania przez SA przy nieskutecznym kierownictwie, doprowadziły do obniżenia morale i dyscypliny.       Jednostki niepewne zostały usunięte, dyscyplinę zaostrzono, a od stycznia 1929 roku wszyscy kandydaci musieli się wykazywać       czystością rasową, od co najmniej trzech pokoleń.

   Stworzył on warunki, dzięki którym SS stawała się nową elitą narodowego socjalizmu i nową szlachtą. Dla tysięcy osób, SS była       szansą na wybicie się, niezależnie od warstwy społecznej, z której się wywodziły. Do SS zaczęły ściągać tłumy chętnych. Po 1929       roku do SS napłynęło wiele osób pochodzenia szlacheckiego, część oficerów Freikorpsów oraz przedstawicieli przemysłu i finansjery.
   Pod nowym kierownictwem zaczęła rosnąć liczebność SS, chociaż działo się to powoli, gdyż już ściśle trzymano się kryteriów selekcji.       W ciągu 1929 roku liczba członków SS zwiększyła się do 1.000 a rok później uległa podwojeniu.
   Napływ nowych członków i to niejednokrotnie wpływowych, powoli sprawiało, iż rzeczywiście przynależność do SS, zaczęła być       dobrze widziana. Finansiści i przemysłowcy stawali się honorowymi członkami SS, których nie obowiązywały ścisłe reguły Kodeksu SS.

   Nastąpiła też kolejna reorganizacja struktury władz SS.
   SS-Oberleitung przeszedł reorganizację zmienił nazwę na SS-Oberstab.

   SS-Oberstab składał się z następujących wydziałów:
   Abteilung I -   administracja
   Abteilung II -  personel
   Abteilung III - finanse
   Abteilung IV - bezpieczeństwo
   Abteilung V -  sprawy rasowe.

   Podlegały mu:

   SS-Oberführerbereich Ost - składający się z trzech Brygad:
   SS-Brigade Berlin-Brandenburg - SS-Standarte 6, SS-Standarte 9 i SS-Standarte 15
   SS-Brigade Ostpreussen - SS-Standarte 18 i SS-Standarte 36
   SS-Brigade Schlesien - SS-Standarte 8, SS-Standarte 16 i SS-Standarte 22

   SS-Oberführerbereich West - składający się z czterech Brygad:
   SS-Brigade Hessen-Nassau - SS-Standarte 14, SS-Standarte 33 i SS-Standarte 35
   SS-Brigade Rheinland-Nord - SS-Standarte 5, SS-Standarte 19, SS-Standarte 20 i SS-Standarte 24
   SS-Brigade Rheinland-Süd - SS-Standarte 2, SS-Standarte 4, SS-Standarte 10 i SS-Standarte 25
   SS-Brigade Südhannover-Braunschweig - SS-Standarte 12 , SS-Standarte 17 i SS-Standarte 21
   SS-Brigade Thüringen - SS-Standarte 7 i SS-Standarte 26

   SS-Oberführerbereich Süd składajacy się z pięciu Brygad:
   SS-Brigade Baden-Württenberg - SS-Standarte 13
   SS-Brigade Franken - SS-Standarte 3
   SS-Brigade Niederbayern - SS-Standarte 31
   SS-Brigade Oberbayern-Süd - SS-Standarte 1 i SS-Standarte 29
   SS-Brigade Österreich - SS-Standarte 11

   Ta struktura obowiązywała w latach 1929 - 1930.
   Musimy w tym miejscu zdać sobie sprawę, że w/w struktury były wprowadzone na wyrost, nie było pełnej obsady zarówno SS-       Oberführerbereich jak również SS-Brigade, podobnie zresztą przedstawiała się sprawa z SS-Standarte.
   Warto przypomnieć że w chwili wprowadzenia tej struktury w życie SS liczyła w grudniu 1929 roku, około 1.000 osób, a rok później       w grudniu 1930 roku 2727 ludzi.


Rok 1931 - Hess, Himmler i Röhm.


   Wprowadzono też oddzielne stopnie by wyraźnie zaznaczyć odrębność SS.
   W latach 1929 - 1933 istniały w SS następujące stopnie:
   

   SS-Mann

   

   SS-Scharführer

   

   SS-Sturmführer - do końca 1930 roku było 33.

   

   SS-Sturmbannführer - do końca 1930 roku było 8.

   

   SS-Standartenführer - do końca 1930 roku było 4.

   

   SS-Oberführer - do końca 1930 roku było 4.

   

   SS-Gruppenführer - brak do końca 1930 roku

   

   SS-Obergruppenführer - do końca 1930 roku był 1 - wprawdzie nie posiadał tego stopnia ale miał       takie uprawnienia - Rudolf Hess.

   W wykazie nie ma tzw. honorowych" członków SS

   Wzrost, zarówno liczebności jak i znaczenia SS zaczął niepokoić kierownictwo Oddziałów Szturmowych, któremu nie podobały się       elitarystyczne koncepcje nowego SS-Reichsführera i wypływające z tego wywyższanie się esesmanów. Dowództwo SA starało się ze       wszystkich sił zepchnąć Himmlera na jego właściwe miejsce - podwładnego Oberste SA-Führung.
   Zapobiegł temu Hitler, uległ w końcu 1930 roku namowom Himmlera, a raczej honorowych członków SS - protektorów partii,       uniezależniając wreszcie organizację od dowództwa SA. Chociaż wciąż pozostawało pod formalną kontrolą SA, SS nie była już       podporządkowana ich rozkazom.



   Kolejna reorganizacja wewnątrz SS miala miejsce w sierpniu 1930 roku. Zniesiomo przestarzały już system dziesiatek i ustanowiono       nowe struktury:

   - Schar - najmniejsza jednostka organizacyjna (8 członków pod dowództwem SS-Scharführera)
   - Trupp - składa się z trzech Scharów
   - Sturm - składa się z trzech Truppen (70 do 120 ludzi, liczebność kompanii - dowódca SS- Obersturmführer)
   - Sturmbann - składa się z trzech Sturmów (250 - 600 ludzi, liczebność batalionu, dowódca SS-Sturmbannführer)
   - Standarte - trzy lub cztery Sturmbanny (1.000 - 3.000 ludzi, liczebność pułku, dowódca SS-Standartenführer)
   - Untergruppe - (później Abschnitt) - kilka Standarten (wielkość brygady) - dowódca SS-Brigadeführer
   - Gruppe (później Oberabschnitt) - kilka Abschnittów (wielkość dywizji) - dowódca SS-Gruppenführer

   Ten nowy schemat organizacyjny SS nie był nadal wypełniony dostatecznie liczebną kadrą, lecz w założeniu to uzupełnienie było       przewidziane. Co więcej, od drugiej połowy 1930 roku, dowódcy SS mieli prawo dobierania sobie odpowiedniej kadry z jednostek SA       i przydzielan m ia ich do SS.

   Szczególną rolę dla formowania zadań i kształtowania oblicza SS miało zarządzenia Hitlera z 7 listopada 1930 roku, głoszące:       "Najbliższym zadaniem SS jest wyszkolenie służby policyjnej wewnątrz partii".

   Ciag dalszy nastapi.



powrót do strony głównej



© copyright 2005-2006, Waldemar "Scypion" "Sadaj