Początki złowrogiej potęgi SS i Waffen-SS sięgają swoimi korzeniami do 1923 roku, lecz datą liczącą się w historii tej organizacji jest 6 styczeń 1929 roku, kiedy to Reichsführerem SS został Heinrich Himmler. Od tej daty nastąpił rozwój i wzrosła potęga SS.
W dziejach tej organizacji był to moment przełomowy.

W styczniu 1929 r. liczyła ona niespełna 300 ludzi, tworzących wówczas w większych miastach samodzielne, 10 osobowe oddziały. Jedynie w Monachium, gdzie mieściło się dowództwo oraz w Berlinie była ona bardziej liczna.

Pod kierownictwem Himmlera SS w ciągu kilku lat przekształciła się masową, kilkusettysięczną organizację, która po zdobyciu władzy przez A. Hitlera, podporządkowała sobie, a następnie wchłonęła wszystkie służby policyjne III Rzeszy, uzyskała ogromne wpływy we wszystkich dziedzinach działalności państwa i wreszcie w czasie wojny stworzyła własne siły zbrojne w postaci Waffen-SS.

Mimo ogromnego wzrostu znaczenia w NSDAP, aż do 1934 r. SS nadal pozostawała w cieniu SA, będąc formalnie częścią składową tej organizacji. Okazją do usamodzielnienia stały się wydarzenia 30 czerwca 1934 r., kiedy to SS udowodniła swoją przydatność i wierność podczas rozprawy z kierownictwem SA.
20 lipca 1934 r. stała się samodzielną organizacją członkowską NSDAP, podporządkowaną bezpośrednio Hitlerowi.
1 października 1934 r. uruchomiona została w Bad Tölz koło Monachium pierwsza szkoła oficerska (Junkerschule) SS pod kierownictwem skierowanego z policji gen mjr Lettowa. Liczyła ona 100 podchorążych.

Pod koniec 1934 r. H. Himmler doszedł do porozumienia z Dowództwem Wojsk Lądowych i uzyskał zgodę na utworzenie trzech pułków, (każdy w składzie trzech batalionów piechoty, batalionu motocyklistów i batalionu moździerzy) z których tylko "Leibstandarte" zakwaterowany w Berlinie miał posiadać dowództwo i sztab.
Ponadto uzyskał zgodę na utworzenie oddziału kawalerii, batalionu łączności i batalionu saperów.

14 grudnia 1934 r. Himmler połączył różne oddziały specjalne SS, (SS-Sonderkommandos) występujące dotychczas pod różnymi nazwami, (Pogotowie Policyjne - Politische Bereitschaften, czy Skoszarowane Oddziały 100-osobowe - Kasernierte Hundertschaften) w jednolite bataliony (Sturmbanny), nadając im jednolitą nazwę Oddziałów Dyspozycyjnych SS (Verfügungstruppe SS) i zaliczając do nich również "Leibstandarte Adolf Hitler".

1 lutego 1935 r. w Brunszwiku rozpoczęła swoją działalność druga szkoła oficerska SS licząca 250 słuchaczy. Komendantem tej szkoły został SS-Brigadeführer Paul Hausser
Dla właściwego przygotowania Oddziałów Dyspozycyjnych SS do ich zadań, 1 października 1936 roku utworzono Inspektorat Oddziałów Dyspozycyjnych SS. Jednym z pierwszych posunięć Inspektoratu było połączenie w pułki samodzielnych dotąd batalionów.

W ten sposób obok już istniejącego pułku "Leibstandarte SS Adolf Hitler" powstały nowe dwa pułki:
   1. pułk "Deutschland" dowódca SS-Standartenführer Felix Steiner w Monachium,
   2. pułk "Germania" dowódca SS-Standartenführer Karl Demelhuber w Hamburgu,
Samodzielną jednostką nie wchodzącą w skład żadnego z pułków pozostał jedynie batalion "Nürnberg" dowodzony przez SS-Obersturmbannführera Deutscha.

W 1937 r. wprowadzono w Oddziałach Dyspozycyjnych SS mundur polowy w kolorze feldgrau, zbliżony krojem do munduru Wehrmachtu i różniący się od niego jedynie szczegółami, (np. emblemat państwowy znajdował się na lewym rękawie kurtki, odznaki stopni umieszczone były na lewej wypustce kołnierza).
Czarny mundur z opaską na rękawie i jednym naramiennikiem pozostał mundurem galowym.

W 1938 roku, po dokonanym Anschlussie, utworzony został w Austrii nowy pułk SS "Der Führer" dowodzony przez SS-Standartenführera Georga Kepplera.
Do końca 1938 r. wszystkie jednostki Oddziałów Dyspozycyjnych SS zostały zmotoryzowane.

1 września 1939 roku Oddziały Dyspozycyjne SS liczyły w sumie cztery pułki: "LSSAH", "Germania", "Deutschland" i "Der Führer", z których tylko "Der Führer" nie brał udziału w wojnie z Polską.
Ponadto Oddziały Dyspozycyjne SS wystawiły wspólnie z Wehrmachtem Dywizje Pancerną "Kempf", w skład której oprócz jednostek Wehrmachtu weszły: pułk SS "Deutschland", pułk artylerii SS, bataliony: motocyklistów, przeciwlotniczy i łączności oraz dywizjon artylerii przeciwpancernej SS.

Patrząc się na w/w skład Oddziałów Dyspozycyjnych SS trudno uwierzyć że do końca wojny Waffen-SS miała w swoim składzie:

   1 Armię Pancerną - 6. Armia Pancerna SS,
   15 Korpusów Armijnych,
   38 Dywizji,
   13 Brygad,
   oraz wielu innych jednostek.

W tym dziale poświęconym Waffen-SS chcemy o tym opowiedzieć. O rozwoju tej organizacji i bohaterstwie jednostek SS w walce oraz o zbrodniach które popełniły podczas walki i nie tylko.

I na koniec jeszcze jedna informacja. Istnieje wiele wersji na temat kiedy pojawiła się nazwa Waffen-SS.
Pierwszy raz nazwa Waffen-SS pojawiła się w rozkazie OKW już 22 listopada 1939 r.
Od 1 stycznia 1940 r. nazwa występuje jako obowiązująca we wszystkich dokumentach wewnętrznych SS.
A. Hitler użył tej nazwy po raz pierwszy podczas wystąpienia w Reichstagu 19 lipca 1940 roku, kiedy po raz pierwszy użył on określenia Waffen-SS.
Dodać należy również, że obowiązująca w Niemczech ustawa emerytalna uznaje służbę w Waffen-SS od 1 stycznia 1940 roku.

Zachęcamy do zapoznania się z historią i działalnością "Zbrojnej SS" - Waffen-SS.