Załoga: 3-osobowa  Opracowany w Polsce w Biurze Studiów PZInż. na bazie dokumentacji technicznej nabytej wraz z licencją na czołg lekki Vickers E. Zatwierdzony do produkcji w Państwowych Zakładach Inżynieryjnych w Ursusie wiosną 1935 roku. Jarzmo uzbrojenie głównego w postaci armaty czołgowej 37 mm wz. 37 sprzężonej z ckm 7,92 mm wz. 30 zostało opracowane w firmie Bofors. Opnacerzenie: wanna kadłuba - przód - 17 mm boki i tył - 13 mm wierzch i dolna płyta przednia - 10 mm dno - 9,5 mm płyta górna nad silnikiem - 5 mm wieża wersji dwuwieżowej - boki - 13 mm, strop - 5 mm wieża wersji jednowieżowej - boki - 15 mm, strop - 10 mm Kilkanaście wozów otrzymało radiostację typu 2N/C zabudowana w niszy znajdującej się z tyłu wieży, z masztem antenowym składanym na błotnik na czas transportu. W 1939 roku pojazdy tego typu stanowiły wyposażenie 1 i 2 Batalionów Czołgów Lekkich oraz jednostek improwizowanych obrony Warszawy, (pojazdy z centrum wyszkolenia oraz odebrane z fabryki). 
|