Od 1567 roku z rozkazu króla Zygmunta Augusta baza floty kaperskiej została przeniesiona z Gdańska do Pucka. Od 1634 roku decyzją Władysława IV port stał się bazą floty królewskiej. Głębokość basenu portowego wynosiła w tym czasie 2 m, a podejście do portu 2,4 m. Drewniany falochron i molo pełniły również funkcję okrętowej przystani. W czasach zaboru pruskiego Puck był małym portem rybackim. Około roku 1881 zbudowano nadbrzeże oraz specjalny, pogłębiony tor wodny dla celów żeglugi parowej z Pucka do Gdańska.

Po wojnie, na mocy traktatu wersalskiego Polska odzyskała Puck. 10 lutego 1920 roku dokonano zaślubin Polski z Morzem Bałtyckim, co upamiętnia okolicznościowy słup znajdujący się w porcie.

Pierwszym okrętem Marynarki Wojennej, który wszedł do portu w Pucku (w maju 1920 roku), okręt hydrograficzny był to ORP Pomorzanin. W tym samym roku utworzono w Pucku Dowództwo Wybrzeża Morskiego (późniejsze Dowództwo Floty) oraz Komendę Portu Wojennego.

Dwa lata później, 10 maja 1922 roku, zaczęły działalność Warsztaty Portowe Marynarki Wojennej, funkcjonujące w oparciu o dwie barki warsztatowe sprowadzone przez Komendę Portu Wojennego do portu puckiego.
Warsztaty Portowe Marynarki Wojennej działały do 1927 roku, następnie zostały przeniesione na Oksywie.

Tutaj też znajdował się pierwszy Port Wojenny II Rzeczpospolitej, działający do około 1926 roku.
Warto dodać, że na sąsiadującym z portem lotnisku stacjonował Morski Dywizjon Lotniczy pod dowództwem kmdr por. Edwarda Szystowskiego.

Pucki Port Wojenny pozostawał przez cały czas swojego funkcjonowania jedynie niewielką przystanią rybacką. Port był rzadko wykorzystywany, ponieważ dysponował jednym, płytkim basenem, mogącym pomieścić nie więcej niż cztery torpedowce. Z konieczności pozostałe okręty musiały stać na redzie.

Dowództwo Floty przeniosło w 1924 się z Pucka do Gdyni, na Grabówek, a następnie (w 1926 roku) do gmachu na Oksywiu.
W tym samym czasie również Komenda Portu Wojennego została przeniesiona z Pucka do Gdyni.

Po 1927 roku port został najprawdopodobniej przekazany władzom miejskim w Pucku. Te, ze względu na trudności finansowe przekazały port we własność Skarbu Państwa.

Po 1936 roku, przy użyciu środków budżetowych, dokonano niezbędnego remontu pogłębiając wejście do portu, tworząc sztuczną plażę oraz budując betonowe molo. Po wybudowaniu portu w Gdyni Puck utracił znaczenie strategiczne i ponownie stał się przystanią rybacką. W chwili wybuchu drugiej wojny światowej był jedynie piątym co do wielkości polskim portem, ustępując pod tym względem portom w: Gdyni, Władysławowie, Helu i Jastarni.

Kliknij, aby powiększyć.