Promocje:

Kapitan.: 19 marca 1942 r.
Porucznik.: 2 stycznia 1932 r.
Podporucznik.: 1 lipca 1922 r.

Funkcje:

Wstąpił ochotniczo w szeregi Wojska Polskiego.: 1919 r.
Służba w 4 Pułku Ułanów.: 1919 - 1922 r.
Zdemobilizowany.: 1922 r.
Przydział mobilizacyjny do 15 Pułku Ułanów (Poznań).: 1932 r.
Zmobilizowany i wcielony do 102 Pułku Ułanów Rezerwy (Wołkowysk).: sierpień 1939 r.
Szef sztabu Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego mjr. "Hubala".: 23 września 1939 - 14 marca 1940 r.
Komendant Obwodu Radomsko ZWZ.: kwiecień 1940 - listopad 1941 r.
Komendant Inspektoratu Rejonowego Piotrków Trybunalski, Okręg Łódź ZWZ-AK.: listopad 1941 - 3 września 1942 r.

Opinie:

Notatki:

Syn Jerzego i Bronisławy z domu Braunek. Uczęszczał do gimnazjum w Kutnie. W 1919 r., ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego. Wcielony do 4 p. ułanów. W szeregach tego pułku brał udział w wojnie polsko - bolszewickiej 1919-1920. Ukończył wojenny kurs szkoły podchorążych.
1 lipca 1919 r., został awansowany do stopnia podporucznika. W 1922 r., zdemobilizowany i przeniesiony do rezerwy. Z powodzeniem zajął się pracą w rolnictwie. Prowadził własne gospodarstwo rolne w Kotkowie i Sobótce w powiecie Łęczyca, gdzie mieszkał. Działał na niwie społecznej.

Po odbytych kolejnych ćwiczeniach wojskowych, w dniu 2 stycznia 1932 r., został awansowany do stopnia porucznika rezerwy kawalerii z przydziałem mobilizacyjnym do 15 pułku ułanów w Poznaniu. Ewidencyjnie podlegał PKU Kutno.
W sierpniu 1939 r., został zmobilizowany do Wojska Polskiego i wcielony do 102 pułku ułanów rezerwy w Wołkowysku, którym dowodził mjr Józef Florkowski. W szeregach tego pułku walczył w Wojnie Obronnej 1939 r. W trakcie walk znalazł się w grupie żołnierzy, która zawróciła od granicy z Litwą i dołączyła w Puszczy Augustowskiej do oddziału mjr. „Hubala”.

W okresie od 23 września 1939 do 14 marca 1940 r., pełnił funkcję szefa sztabu Oddziału „Hubala”. Od marca 1940 r., był czynny w konspiracji ZWZ na terenie Okręgu Łódź ZWZ. W okresie od kwietnia 1940 do listopada 1941 r., był Komendantem Obwodu Radomsko ZWZ, potem od listopada 1941 do 3 września 1942 r., Komendantem Inspektoratu Rejonowego Piotrków Trybunalski ZWZ-AK.
Oficjalnie w tym okresie czasu pracował jako ogrodnik w majątku koło Piotrkowa. 19 marca 1942 r., został awansowany do stopnia rotmistrza rezerwy kawalerii.

Aresztowany przez gestapo w dniu 3 września 1942 r., przy ul. Moniuszki w Piotrkowie Trybunalskim, gdy około godz. 18.00 wyszedł z dworca kolejowego i udawał się na spotkanie konspiracyjne. Przeszedł okrutne śledztwo w Piotrkowie, potem w Radomiu. Wywieziony do obozu w Oświęcimiu, gdzie został zamordowany 5 stycznia 1943 r.
W dniu 16 września 1974 r., w Sobótce koło Łęczycy, gdzie mieszkał przed 1939 r., umieszczono tablicę pamiątkową poświęconą jego pamięci.

Odznaczenia m.in.:

Virtuti Militari V klasy (nr 13 190)
Krzyż Walecznych.