MICHAŁOWSKI, Aleksander.
Rotmistrz rezerwy kawalerii.

Pseudonimy: „Jasieńczyk”, „Sokół” vel Dobrowolski Stefan „Prus”.
Urodzony: w Wilnie.
Zmarł: ??.
Promocje:
Rotmistrz.: 3 maja 1943 r.
Podporucznik.: ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r.
Podporucznik.:
Funkcje:
Zaprzysiężony w szeregi Służby Zwycięstwo Polski.: 1939 r.
Dowódca Powiatu Janów Lubelski SZP.: październik 1939 - styczeń 1940 r.
Oficer do zadań specjalnych Komendanta Okręgu Lublin ZWZ.: styczeń - czerwiec 1940 r.
Komendant Obwodu Iłża, Okręg Radomsko-Kielecki ZWZ-AK.: czerwiec 1940 - luty 1943 r.
Komendant Inspektoratu Radom ZWZ.: luty - maj 1941 r.
Dowódca Szwadrony ochrony Komendy Okręgu Lublin.: luty 1943 - ??
Instruktor wyszkolenia kawaleryjskiego w Komendzie Okregu Lublin.: ?? - ??
Dowódca szwadronu dyspozycyjnego Komendy Okręgu Lublin.: 1944 r.
Opinie:
Notatki:
Urodzony w Wilnie. Z wykształcenia był inżynierem. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920. Po jej zakończeniu został zweryfikowany w stopniu porucznika rezerwy kawalerii ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 r., i przeniesiony do rezerwy. Pracował w swoim zawodzie.
Po zakończeniu działań w Wojnie Obronnej 1939 r., zamieszkał w Dzierzkowicach, powiat Janów Lubelski w majątku Stefana Lelka, gdzie wstąpił do Służby Zwycięstwu Polski.
W październiku 1939 r., został mianowany przez mjr Józefa Spychalskiego „Sochę”, dowódcę wojewódzkiego SZP Lublin pierwszym dowódcą powiatowym Janów Lubelski SZP. Należał do pierwszych organizatorów konspiracji niepodległościowej w tym powiecie. Docierał do oficerów i podchorążych ukrywających się po zakończeniu działań wojennych 1939 r.
W styczniu 1940 r., z polecenia mjr „Sochy” przekazał kierownictwo obwodu kapitanowi Zbigniewowi Slękowi „Bolesławowi”, a sam został przeniesiony do dyspozycji Komendanta Okręgu Lublin ZWZ na stanowisko oficera do zleceń specjalnych.
Zagrożony aresztowaniem przez gestapo już w czerwcu 1940 r., został przeniesiony do Okręgu Radom-Kielce ZWZ, gdzie w okresie od czerwca 1940 do lutego 1943 r., pełnił funkcję Komendanta Obwodu Iłża ZWZ/AK.
Prowadził aktywną działalność organizacyjną na podległym terenie. Zorganizował sieć placówek terenowych oraz sztab obwodu. Jednocześnie w okresie od lutego do maja 1941 r., pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu Rejonowego Radom ZWZ.
W lutym 1943 r., ponownie zagrożony aresztowaniem został znów przeniesiony do Okręgu AK Lublin, gdzie zajął się m. in. organizowaniem szwadronu dyspozycyjnego Komendy Okręgu Lublin AK.
3 maja 1943 r., otrzymał awans do stopnia rotmistrza w stanie spoczynku. Mieszkał w Lublinie i był członkiem sztabu Komendy Okręgu, w której pełnił m. in. funkcję instruktora wyszkolenia kawaleryjskiego. W lipcu 1944 r., czyli już w trakcie "Burzy" dowodził małym oddziałem kawalerii zwanym szwadronem dyspozycyjnym Komendy Okręgu Lublin AK.
Po wkroczeniu wojsk sowieckich na Lubelszczyznę pozostał nadal w konspiracji niepodległościowej. Założył firmę handlową „Alkor” w Lublinie, której był właścicielem i dyrektorem. Zatrudniał w niej żołnierzy konspiracji lubelskiej. Występował w Lublinie pod nazwiskiem Dobrowolski Stefan ps. „Prus”. Jego dalsze losy nie są znane.
Odznaczenia m.in.:
|